Ville Pörhölä
Frans Wilhelm „Ville” Pörhölä (pierwotne nazwisko Horneman, ur. 24 grudnia 1897 w Alatornio, zm. 28 listopada 1964 w Oulu[1]) – fiński lekkoatleta, mistrz i wicemistrz olimpijski.
| |||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
24 grudnia 1897 | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
28 listopada 1964 | ||||||||||||||||||
| Wzrost |
182 cm | ||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Przebieg kariery edytuj
Na igrzyskach olimpijskich w 1920 w Antwerpii wystąpił w trzech konkurencjach. W pchnięciu kulą zdobył złoty medal wynikiem 14,81 m, wyprzedzając innego Fina Elmera Niklandera i Harry’ego Liversedge’a ze Stanów Zjednoczonych, w rzucie dyskiem zajął 8. miejsce, a w rzucie 56 funtowym ciężarem 9. miejsce. Na kolejnych igrzyskach olimpijskich w 1924 w Paryżu zajął dopiero 7. miejsce w pchnięciu kulą. Po nieudanym występie zaprzestał wyczynowego uprawiania lekkiej atletyki[1], jednak jeszcze 5 września 1925 w Helsinkach ustanowił rekord Europy w pchnięciu kulą wynikiem 14,87 m[2].
Powrócił do niej w 1929, tym razem specjalizując się w rzucie młotem. Na igrzyskach olimpijskich w 1932 w Los Angeles zdobył srebrny medal w tej konkurencji za Patem O’Callaghanem z Irlandii, a przed Amerykaninem Peterem Zarembą[1]. Pörhölä został zwycięzcą konkursu rzutu młotem podczas pierwszych mistrzostw Europy w 1934 w Turynie, przez Włochem Fernando Vandellim i Szwedem Gunnarem Janssonem[3]. Na swych czwartych igrzyskach olimpijskich w 1936 w Berlinie zajął w tej konkurencji 11. miejsce[1].
Był jednokrotnym rekordzistą Finlandii w pchnięciu kulą (14,87 m 5 września 1925 w Helsinkach) i pięciokrotnym w rzucie młotem (do wyniku 53,77 m uzyskanego 15 sierpnia 1931 w Helsinkach)[4].
Pochodził z małej wyspy Röyttä przy Tornio, dlatego nosił przydomek Röyttän karhu (Niedźwiedź z Röyttä).
Rekordy życiowe edytuj
źródło[1]:
- pchnięcie kulą – 14,87 m (1925)
- rzut dyskiem – 41,48 m (1920)
- rzut młotem – 53,77 m (1931)
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Ville Pörhölä [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-11] (ang.).
- ↑ José María García, Progresión de los Récords de Europa al Aire Libre Progression of the European Outdoor Records (cerrado a / as at 31.10.2016) [online], rfea.es, s. 27 [dostęp 2021-05-11] (hiszp. • ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 487 [dostęp 2021-05-11] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 129 i 150. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).