Wąskopyskowate

Wąskopyskowate
	Microhylidae
	Günther, 1858
	; Przedstawiciel rodziny – Gastrophryne carolinensis
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	płazy
Rząd	płazy bezogonowe
Podrząd	Neobatrachia
Rodzina	wąskopyskowate
	Typ nomenklatoryczny
	Micrhyla A.M.C. Duméril & Bibron, 1841 (= Microhyla Tschudi, 1838)
Synonimy
	Hylaedactyli Fitzinger, 1843; Gastrophrynae Fitzinger, 1843; Hylaedactylidae — Bonaparte, 1850; Hylaedactylina — Bonaparte, 1850; Micrhylidae Günther, 1858; Michrylidae — Fatio, 1872; Hylaedactylida — Knauer, 1878; Engystomatidarum Boulenger, 1887; Eleutherognathinae Méhely, 1901; Gastrophrynidae — Metcalf, 1923; Gastrophryninae — Metcalf, 1923; Kalophryninae — Noble, 1931; Microhylinae — Noble, 1931; Cacopinae Noble, 1931; Kaloulinae Noble, 1931; Kaloulidae — Parker, 1934; Microhylidae — Parker, 1934; Microhyloidea — Laurent, 1967; Otophryninae Wassersug & Pyburn, 1987; Microhyloidae — Dubois, 1992; Gastrophrynini — Dubois, 2005; Microhylini — Dubois, 2005;
Podrodziny
	zobacz opis w tekście
	zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wąskopyskowate^[20], żaby wąskopyskie^[21] (Microhylidae) – rodzina płazów z rzędu płazów bezogonowych (Anura).

Zasięg występowania edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce; Czarnej Afryce; w Indiach i Korei do północnej Australii^[22].

Charakterystyka edytuj

Żaby wąskopyskie charakteryzują się wyjątkowo małym pyskiem. Mierzą od 7,7 do 90 mm. Występują głównie w rejonach tropikalnych. Spotykane są też w środowiskach suchych, w pobliżu rzek i strumieni oraz siedliskach nadrzewnych. Brak jest form prowadzących wodny tryb życia.

Ewolucja edytuj

W zapisie kopalnym szczątki tych żab spotyka się od dolnego miocenu.

Podział systematyczny edytuj

Do rodziny należą następujące podrodziny^[22]:

Adelastinae Peloso, Frost, Richards, Rodrigues, Donnellan, Matsui, Raxworthy, Biju, Lemmon, Lemmon & Wheeler, 2016 – jedynym przedstawicielem jest Adelastes hylonomos Zweifel, 1986
Asterophryinae Günther, 1858
Chaperininae Peloso, Frost, Richards, Rodrigues, Donnellan, Matsui, Raxworthy, Biju, Lemmon, Lemmon & Wheeler, 2016 – jedynym przedstawicielem jest Chaperina fusca Mocquard, 1892
Cophylinae Cope, 1889
Dyscophinae Boulenger, 1882
Gastrophryninae Fitzinger, 1843
Hoplophryninae Noble, 1931
Kalophryninae Mivart, 1869
Melanobatrachinae Noble, 1931 – jedynym przedstawicielem jest Melanobatrachus indicus Beddome, 1878
Microhylinae Günther, 1858
Otophryninae Wassersug & Pyburn, 1987
Phrynomerinae Noble, 1931
Scaphiophryninae Laurent, 1946

Uwagi edytuj

↑ Rodzaj typowy: Hylaedactylus A.M.C. Duméril & Bibron, 1841 (= Kaloula J.E. Gray, 1831).
↑ Rodzaj typowy: Gastrophryne Fitzinger, 1843.
↑ Rodzaj typowy: Engystoma Fitzinger, 1826 (= Elachistocleis Parker, 1927).
↑ Rodzaj typowy: Cacopus Günther, 1864 (= Uperodon A.M.C. Duméril & Bibron, 1841).
↑ Rodzaj typowy: Kaloula J.E. Gray, 1831.
↑ Rodzaj typowy: Otophryne Boulenger, 1900.

Przypisy edytuj

↑ Microhylidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b L.J.F.J. Fitzinger: Systema reptilium. Fasciculus primus, Amblyglossae. Vindobonae: Braumüller et Seidel, 1843, s. 33. (łac.).
↑ ^a ^b Ch.L. Bonaparte: Conspectus Systematum. Herpetologiae et Amphibiologiae. Wyd. Editio altera reformata. Lugdini Batavorum: E. J. Brill, 1850, s. 1 p. (łac.).
↑ A.L.C.G. Günther. On the systematic arrangement of the tailless batrachians and the structure of Rhinophrynus dorsalis. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 26, s. 346, 1858. (ang.).
↑ V. Fatio: Faune des vertébrés de la Suisse. Cz. 3: Histoire Naturelle des Reptiles et des Batraciens. Genève et Bale: H. Georg, 1872, s. 230. (fr.).
↑ F.K. Knauer: Naturgeschichte der Lurche. (Amphibiologie.) Eine umfassendere Darlegung unserer Kenntnisse von dem anatomischen Bau, der Entwicklung und systematischen Eintheilung der Amphibien sowie eine eingehende Schilderung des Lebens dieser Thiere. Wien: A. Pichler’s witwe & Sohn, s. 112. (niem.).
↑ G.A. Boulenger. Descriptions of new reptiles and batrachians in the British Museum (Natural History).—Part III. „The Annals and Magazine of Natural History”. Fifth Series. 20, s. 50–53, 1887. (ang.).
↑ L. Méhely. Beiträge zur Kenntnis der Engystomatiden von Neu Guinea. „Természetrajzi Füzetek kiadja a Magyar nemzeti Muzeum”. 24, s. 219, 1901. (niem.).
↑ Metcalf 1923 ↓, s. 25.
↑ Metcalf 1923 ↓, s. 274.
↑ ^a ^b Noble 1931 ↓, s. 451.
↑ Noble 1931 ↓, s. 532.
↑ Noble 1931 ↓, s. 538.
↑ Parker 1934 ↓, s. 16.
↑ Parker 1934 ↓, s. i.
↑ R.F. Laurent. Taxonomia de los anuros. „Acta Zoologica Lilloana”. 22, s. 208, 1967. (hiszp.).
↑ R. Wassersug & W.F. Pyburn. The biology of the Pe-ret toad, Otophryne robusta (Microhylidae), with special consideration of its fossorial larva and systematic relationships. „Zoological Journal of the Linnean Society”. 91 (2), s. 166, 1987. DOI: 10.1111/j.1096-3642.1987.tb01726.x. (ang.).
↑ A. Dubois. Notes sur la classification des Ranidae (Amphibiens anoures). „Bulletin Mensuel de la Société Linnéenne de Lyon”. 61, s. 309, 1992. (fr.).
↑ ^a ^b A. Dubois. Amphibia Mundi. 1.1. An ergotaxonomy of Recent amphibians. „Alytes”. 23 (1), s. 15, 2005. (ang.).
↑ Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 442. ISBN 83-01-14344-4.
↑ W. Juszczyk: Gady i płazy. Wyd. 2. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 281, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0043-4.
↑ ^a ^b D. Frost: Microhylidae Günther, 1858 (1843). [w:] Amphibian Species of the World 6.0, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2020-01-16]. (ang.).

Bibliografia edytuj

M.M. Metcalf. The opalinid ciliate infusorians. „Bulletin of the United States National Museum”. 120, s. 1–484, 1923. (ang.).
G.K. Noble: The Biology of the Amphibia. New York and London: McGraw-Hill, 1931, s. 1–577. (ang.).
H.W. Parker: A Monograph of the Frogs of the Family Microhylidae. London: Trustees of the British Museum, 1934, s. 1–208. (ang.).
Rząd: Płazy bezogonowe Anura w: W.Zamachowski, A.Zyśk Strunowce Chordata, Wydawnictwo Naukowe WSP, Kraków 1997, ISBN 83-86841-92-3

[a-2] Rodzaj typowy: Hylaedactylus A.M.C. Duméril & Bibron, 1841 (= Kaloula J.E. Gray, 1831).

[b-4] Rodzaj typowy: Gastrophryne Fitzinger, 1843.

[c-9] Rodzaj typowy: Engystoma Fitzinger, 1826 (= Elachistocleis Parker, 1927).

[d-15] Rodzaj typowy: Cacopus Günther, 1864 (= Uperodon A.M.C. Duméril & Bibron, 1841).

[e-17] Rodzaj typowy: Kaloula J.E. Gray, 1831.

[f-22] Rodzaj typowy: Otophryne Boulenger, 1900.

[itis-1] Microhylidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Fitzinger-3] L.J.F.J. Fitzinger: Systema reptilium. Fasciculus primus, Amblyglossae. Vindobonae: Braumüller et Seidel, 1843, s. 33. (łac.).

[Bonaparte-5] Ch.L. Bonaparte: Conspectus Systematum. Herpetologiae et Amphibiologiae. Wyd. Editio altera reformata. Lugdini Batavorum: E. J. Brill, 1850, s. 1 p. (łac.).

[Günther-6] A.L.C.G. Günther. On the systematic arrangement of the tailless batrachians and the structure of Rhinophrynus dorsalis. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 26, s. 346, 1858. (ang.).

[Fatio-7] V. Fatio: Faune des vertébrés de la Suisse. Cz. 3: Histoire Naturelle des Reptiles et des Batraciens. Genève et Bale: H. Georg, 1872, s. 230. (fr.).

[Knauer-8] F.K. Knauer: Naturgeschichte der Lurche. (Amphibiologie.) Eine umfassendere Darlegung unserer Kenntnisse von dem anatomischen Bau, der Entwicklung und systematischen Eintheilung der Amphibien sowie eine eingehende Schilderung des Lebens dieser Thiere. Wien: A. Pichler’s witwe & Sohn, s. 112. (niem.).

[Boulenger-10] G.A. Boulenger. Descriptions of new reptiles and batrachians in the British Museum (Natural History).—Part III. „The Annals and Magazine of Natural History”. Fifth Series. 20, s. 50–53, 1887. (ang.).

[Méhely-11] L. Méhely. Beiträge zur Kenntnis der Engystomatiden von Neu Guinea. „Természetrajzi Füzetek kiadja a Magyar nemzeti Muzeum”. 24, s. 219, 1901. (niem.).

[CITEREFMetcalf1923[https://biodiversitylibrary.org/page/7832581_25]-12] Metcalf 1923 ↓, s. 25.

[CITEREFMetcalf1923[https://biodiversitylibrary.org/page/7832853_274]-13] Metcalf 1923 ↓, s. 274.

[CITEREFNoble1931[https://biodiversitylibrary.org/page/44788662_451]-14] Noble 1931 ↓, s. 451.

[CITEREFNoble1931[https://biodiversitylibrary.org/page/44788743_532]-16] Noble 1931 ↓, s. 532.

[CITEREFNoble1931[https://biodiversitylibrary.org/page/44788749_538]-18] Noble 1931 ↓, s. 538.

[CITEREFParker193416-19] Parker 1934 ↓, s. 16.

[CITEREFParker1934i-20] Parker 1934 ↓, s. i.

[Laurent-21] R.F. Laurent. Taxonomia de los anuros. „Acta Zoologica Lilloana”. 22, s. 208, 1967. (hiszp.).

[Wassersug&Pyburn-23] R. Wassersug & W.F. Pyburn. The biology of the Pe-ret toad, Otophryne robusta (Microhylidae), with special consideration of its fossorial larva and systematic relationships. „Zoological Journal of the Linnean Society”. 91 (2), s. 166, 1987. DOI: 10.1111/j.1096-3642.1987.tb01726.x. (ang.).

[Dubois1-24] A. Dubois. Notes sur la classification des Ranidae (Amphibiens anoures). „Bulletin Mensuel de la Société Linnéenne de Lyon”. 61, s. 309, 1992. (fr.).

[Dubois2-25] A. Dubois. Amphibia Mundi. 1.1. An ergotaxonomy of Recent amphibians. „Alytes”. 23 (1), s. 15, 2005. (ang.).

[pwn-26] Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 442. ISBN 83-01-14344-4.

[Juszczyk-27] W. Juszczyk: Gady i płazy. Wyd. 2. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 281, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0043-4.

[Frost-28] D. Frost: Microhylidae Günther, 1858 (1843). [w:] Amphibian Species of the World 6.0, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2020-01-16]. (ang.).

[20]

[21]

[1]

[a]

[2]

[b]

[3]

[4]

[5]

[6]

[c]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[d]

[12]

[e]

[13]

[14]

[15]

[16]

[f]

[17]

[18]

[19]

[22]