Węzeł fali

Węzeł fali – miejsce o zerowej amplitudzie drgań w ośrodku, w którym rozchodzi się fala stojąca.

Jednowymiarowa fala stojąca. Węzły fali oznaczono na czerwono.

Węzeł może być wymuszony przez zewnętrzne więzy narzucone na drgające ciało, np. na drgającej strunie gitary węzły są w miejscach mocowania struny lub na progu (po dociśnięciu struny). Między węzłami wymuszonymi mogą powstawać węzły swobodne. W przypadku fali jednowymiarowej (np. fala poprzeczna na strunie), węzeł jest punktem. W przypadku fali na płaszczyźnie może być linią prostą, a w przestrzeni – płaszczyzną. W ośrodkach niejednowymiarowych obszary węzłowe mogą mieć również inne kształty. Drgające ciało, w którym powstaje fala stojąca musi zawierać przynajmniej jeden węzeł. Tak dzieje się w pręcie umocowanym na środku (może powstać tylko jeden węzeł wymuszony w miejscu mocowania) i podobnie w słupie powietrza zamkniętym w jednym końcu.

Przeciwieństwem węzła jest strzałka fali, czyli obszar maksymalnej amplitudy drgań. Obszary węzłowe oddzielane są od siebie obszarami strzałek.

Zobacz też

• figury Chladniego
• ton podstawowy