Wacław Żyliński

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	17 grudnia 1848
Konsekrator	Kazimierz Roch Dmochowski
Współkonsekratorzy	Ignacy Hołowiński; Kasper Borowski
Konsekrowani biskupi
Wincenty Lipski	9 stycznia 1857
Antoni Fijałkowski	24 października 1858
Józef Staniewski OP	8 lutego 1859
Adam Krasiński SP	13 lutego 1859
Aleksander Beresiewicz	27 lutego 1859
Zygmunt Szczęsny Feliński	26 stycznia 1862
Współkonsekrowani biskupi
Maciej Wołonczewski	24 lutego 1850
Adam Wojtkiewicz	11 stycznia 1853
Wincenty a Paulo Pieńkowski	31 lipca 1853
Mikołaj Górski	2 lipca 1854

Wacław Żyliński
Data i miejsce urodzenia	19 lutego lub 1 marca 1803 ; Niedzingi lub Merecz
Data i miejsce śmierci	5 maja 1863 ; Sankt Petersburg
	Arcybiskup metropolita mohylewski
Okres sprawowania	1856–1863
	Biskup diecezjalny wileński
Okres sprawowania	1848–1856
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	2 kwietnia 1826
Nominacja biskupia	3 lipca 1848,; 18 września 1856
Sakra biskupia	17 grudnia 1848
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wacław Żyliński (ur. 19 lutego^[3]^[4] lub 1 marca^[5] 1803 w Niedzingach^[3] lub Mereczu^[5], zm. 5 maja 1863 w Sankt Petersburgu^[5]) – duchowny katolicki, biskup wileński (1848–1856), arcybiskup mohylewski (1856–1863).

Życiorys edytuj

Urodził się w rodzinie szlacheckiej, miał pięciu braci i dwie siostry. Jego ojcem był cześnik Ludwik Żyliński. Wyświęcony na księdza został w 1826 r. Pełnił funkcję wikariusza w Mińsku, proboszcza w Iwieńcu, profesora i rektora seminarium diecezji mińskiej, kanonika i wikariusza kapitulnego mińskiego. Następnie był kanonikiem kapituły diecezjalnej w diecezji wileńskiej oraz członkiem Kolegium Duchownego w Petersburgu^[5].

Odznaczenia edytuj

Władze carskie nadały mu odznaczenia^[5]:

Order Świętego Włodzimierza 4 klasy (1835)
Order Świętego Stanisława 2 klasy
Order Świętej Anny 2 klasy z koroną cesarską
Order Świętego Stanisława 1 klasy (1853)
Order Świętej Anny 1 klasy (1856)
Order Orła Białego (1862)

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. VIII, Patavium 1978, s. 591. (łac.)
↑ Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. VIII, Patavium 1978, s. 390. (łac.)
↑ ^a ^b Niedzingi, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 65 .
↑ Wacław Żyliński [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2012-03-08] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Żyliński (Wacław). W: Encyklopedyja powszechna. T. 28: Wybrzeże.–Żyżymory.. Warszawa: S. Orgelbrand, s. 1144–1148.

Linki zewnętrzne edytuj

Wacław Żyliński – publikacje w bibliotece Polona

[HC-1] Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. VIII, Patavium 1978, s. 591. (łac.)

[2] Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. VIII, Patavium 1978, s. 390. (łac.)

[SgKP-3] Niedzingi, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 65 .

[CH-4] Wacław Żyliński [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2012-03-08] (ang.).

[EP-5] Żyliński (Wacław). W: Encyklopedyja powszechna. T. 28: Wybrzeże.–Żyżymory.. Warszawa: S. Orgelbrand, s. 1144–1148.

[3]

[4]

[5]

[1]

[2]