Wayne Black
Wayne Hamilton Black (ur. 14 listopada 1973 w Salisbury) – zimbabwejski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, zwycięzca turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej i mieszanej, olimpijczyk.
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
14 listopada 1973 |
| Wzrost |
170 cm |
| Gra |
praworęczna, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny |
1994 |
| Zakończenie kariery |
2006 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
69 (30 marca 1998) |
| Australian Open |
4R (1999) |
| Roland Garros |
1R (1997–1999) |
| Wimbledon |
3R (2001) |
| US Open |
2R (1998) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
18 |
| Najwyżej w rankingu |
4 (31 stycznia 2005) |
| Australian Open |
W (2005) |
| Roland Garros |
QF (2004) |
| Wimbledon |
SF (1997, 1998, 2005) |
| US Open |
W (2001) |
Pochodzi z rodziny o tradycjach tenisowych, nauczył się grać na korcie trawiastym przy domu, podobnie jak rodzeństwo – starszy brat Byron i młodsza siostra Cara.
W 2003 roku poślubił tenisistkę Irinę Sielutinę, z którą ma dwoje urodzonych w Londynie dzieci: Josepha i Brooke.
Kariera tenisowa edytuj
W roku 1994 rozpoczął karierę zawodową, którą kontynuował do 2006 roku.
Największe sukcesy Black odnosił w grze podwójnej, wygrywając łącznie 18 turniejów rangi ATP World Tour, w dalszych 15 dochodząc do finałów. Został mistrzem m.in. wielkoszlemowego US Open w 2001 roku[1], a także w sezonie 2005 Australian Open[2]. W obu tych turniejach partnerem deblowym Blacka był Kevin Ullyett.
W grze mieszanej dwukrotnie został zwycięzcą rozgrywek wielkoszlemowych. W 2002 roku wywalczył tytuł we French Open, a w 2004 roku w Wimbledonie, grając za każdym razem w parze ze swoją siostrą Carą.
Osiągnął m.in. półfinały w turniejach cyklu ATP World Tour w Moskwie (1997) i Ostrawie (1998) oraz 4 rundę w Australian Open 1999 (przegrał z Toddem Martinem, w 2 rundzie pokonał Andrija Medwediewa).
W latach 1992–2005 reprezentował Zimbabwe w Pucharze Davisa zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej. Przyczynił się do awansu Zimbabwe do grupy światowej w sezonie 1997, a także historycznego, pierwszego zwycięstwa Zimbabwe w grupie światowej nad Australią rok później, kiedy pokonał w singlu Marka Woodforde’a. W 1999 roku pokonując Chilijczyka Marcelo Ríosa wniósł znaczący wkład w rywalizację z Chile, który zadecydował o pozostaniu Zimbabwe w czołówce światowej rozgrywek. W 2000 roku porażki z USA i Rumunią zepchnęły jednak reprezentację z Afryki z grupy światowej.
Black 3 razy reprezentował kraj na igrzyskach olimpijskich – w Atlancie (1996), Sydney (2000) i Atenach (2004). W singlu najlepszy wynik osiągnął w Atlancie dochodząc do 2 rundy, a w deblu najdalej awansował do ćwierćfinału w Atenach wspólnie z Kevinem Ullyettem.
W rankingu gry pojedynczej Black najwyżej był na 69. miejscu (30 marca 1998), a w klasyfikacji gry podwójnej na 4. pozycji (31 stycznia 2005).
Finały w turniejach ATP World Tour edytuj
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra mieszana (2–0) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 7 czerwca 2002 | French Open, Paryż | Ceglana |  Cara Black
|
 Jelena Bowina Mark Knowles
|
6:3, 6:3 |
| Zwycięzca | 2. | 3 lipca 2004 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Cara Black
|
 Alicia Molik Todd Woodbridge
|
3:6, 7:6(8), 6:4 |
Gra podwójna (18–15) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 24 maja 1998 | Sankt Pölten | Ceglana |  David Adams
|
 Jim Grabb David Macpherson
|
4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 1. | 14 lutego 1999 | Dubaj | Twarda | Sandon Stolle
|
David Adams John-Laffnie de Jager
|
4:6, 6:1, 6:4 |
| Zwycięzca | 2. | 14 marca 1999 | Indian Wells | Twarda | Sandon Stolle
|
Ellis Ferreira Rick Leach
|
7:6(4), 6:3 |
| Zwycięzca | 3. | 28 marca 1999 | Miami | Twarda | Sandon Stolle
|
 Boris Becker Jan-Michael Gambill
|
6:1, 6:1 |
| Finalista | 2. | 11 kwietnia 1999 | Ćennaj | Twarda | Neville Godwin
|
 Mahesh Bhupathi Leander Paes
|
6:4, 5:7, 4:6 |
| Finalista | 3. | 18 kwietnia 1999 | Tokio | Twarda | Brian MacPhie
|
Jeff Tarango Daniel Vacek
|
3:4 krecz |
| Finalista | 4. | 29 stycznia 2000 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Andrew Kratzmann
|
Ellis Ferreira Rick Leach
|
4:6, 6:3, 3:6, 6:3, 16:18 |
| Zwycięzca | 4. | 8 października 2000 | Hongkong | Twarda | Kevin Ullyett
|
 Dominik Hrbatý David Prinosil
|
6:1, 6:2 |
| Zwycięzca | 5. | 7 stycznia 2001 | Ćennaj | Twarda | Byron Black
|
 Barry Cowan Mosé Navarra
|
6:4, 6:3 |
| Zwycięzca | 6. | 18 lutego 2001 | Kopenhaga | Twarda (hala) | Kevin Ullyett
|
Jiří Novák David Rikl
|
6:3, 6:3 |
| Zwycięzca | 7. | 8 września 2001 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Kevin Ullyett
|
Donald Johnson Jared Palmer
|
7:6(9), 2:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 8. | 6 stycznia 2002 | Adelaide | Twarda | Kevin Ullyett
|
Bob Bryan Mike Bryan
|
7:5, 6:2 |
| Zwycięzca | 9. | 3 marca 2002 | San José | Twarda (hala) | Kevin Ullyett
|
John-Laffnie de Jager Robbie Koenig
|
6:3, 4:6, 10–5 |
| Finalista | 5. | 12 maja 2002 | Rzym | Ceglana | Kevin Ullyett
|
Martin Damm Cyril Suk
|
5:7, 5:7 |
| Zwycięzca | 10. | 16 czerwca 2002 | Londyn | Trawiasta | Kevin Ullyett
|
Mahesh Bhupathi Maks Mirny
|
7:5, 6:3 |
| Zwycięzca | 11. | 18 sierpnia 2002 | Waszyngton | Twarda | Kevin Ullyett
|
Bob Bryan Mike Bryan
|
3:6, 6:3, 7:5 |
| Zwycięzca | 12. | 13 października 2002 | Lyon | Dywanowa (hala) | Kevin Ullyett
|
Mark Knowles Daniel Nestor
|
6:4, 3:6, 7:6(3) |
| Zwycięzca | 13. | 27 października 2002 | Sztokholm | Twarda (hala) | Kevin Ullyett
|
Wayne Arthurs Paul Hanley
|
6:4, 2:6, 7:6(4) |
| Finalista | 6. | 2 marca 2003 | Dubaj | Twarda | Kevin Ullyett
|
Leander Paes David Rikl
|
3:6, 0:6 |
| Zwycięzca | 14. | 4 maja 2003 | Monachium | Ceglana | Kevin Ullyett
|
Joshua Eagle Jared Palmer
|
6:3, 7:5 |
| Finalista | 7. | 5 października 2003 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Kevin Ullyett
|
Mahesh Bhupathi Maks Mirny
|
3:6, 5:7 |
| Finalista | 8. | 19 października 2003 | Madryt | Twarda (hala) | Kevin Ullyett
|
Mahesh Bhupathi Maks Mirny
|
2:6, 6:2, 3:6 |
| Finalista | 9. | 21 marca 2004 | Indian Wells | Twarda | Kevin Ullyett
|
 Arnaud Clément Sébastien Grosjean
|
3:6, 6:4, 5:7 |
| Zwycięzca | 15. | 4 kwietnia 2004 | Miami | Twarda | Kevin Ullyett
|
 Jonas Björkman Todd Woodbridge
|
6:2, 7:6(12) |
| Zwycięzca | 16. | 16 maja 2004 | Hamburg | Ceglana | Kevin Ullyett
|
Bob Bryan Mike Bryan
|
6:4, 6:2 |
| Finalista | 10. | 25 lipca 2004 | Indianapolis | Twarda | Kevin Ullyett
|
Jordan Kerr Jim Thomas
|
7:6(7), 6:7(3), 3:6 |
| Finalista | 11. | 7 listopada 2004 | Paryż | Dywanowa (hala) | Kevin Ullyett
|
Jonas Björkman Todd Woodbridge
|
3:6, 4:6 |
| Finalista | 12. | 14 listopada 2004 | Tennis Masters Cup, Houston | Twarda | Kevin Ullyett
|
Bob Bryan Mike Bryan
|
6:4, 5:7, 4:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 17. | 29 stycznia 2005 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Kevin Ullyett
|
Bob Bryan Mike Bryan
|
6:4, 6:4 |
| Finalista | 13. | 3 kwietnia 2005 | Miami | Twarda | Kevin Ullyett
|
Jonas Björkman Maks Mirny
|
1:6, 2:6 |
| Finalista | 14. | 7 sierpnia 2005 | Waszyngton | Twarda | Kevin Ullyett
|
Bob Bryan Mike Bryan
|
4:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 18. | 14 sierpnia 2005 | Montreal | Twarda | Kevin Ullyett
|
 Jonatan Erlich Andy Ram
|
6:7(5), 6:3, 6:0 |
| Finalista | 15. | 21 sierpnia 2005 | Cincinnati | Twarda | Kevin Ullyett
|
Jonas Björkman Maks Mirny
|
6:7(3), 2:6 |
Przypisy edytuj
- ↑ Doubles delight for Zimbabwe. bbc.co.uk. [dostęp 2001-09-07]. (ang.).
- ↑ Black & Ullyett win doubles title. bbc.co.uk. [dostęp 2005-01-29]. (ang.).
Bibliografia edytuj
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-09-25] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-09-25] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-09-25] (ang.).
- Profil na stronie Sports-reference. sports-reference.com. [dostęp 2014-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 stycznia 2011)]. (ang.).