Wielka Brytania w Konkursie Piosenki Eurowizji
Wielka Brytania uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1957. Za krajowe przygotowania do konkursu odpowiada brytyjski nadawca publiczny British Broadcasting Corporation (BBC)[1].
| |||||||||
| Informacje ogólne | |||||||||
| Nadawca | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Rok i miejsce debiutu |
1957, Frankfurt | ||||||||
| Liczba udziałów |
64 | ||||||||
| Organizacja konkursu |
9 razy w 1960, 1963, 1968, 1972, 1974, 1977, 1982, 1998, 2023 | ||||||||
| |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
| Strona internetowa | |||||||||
Wielka Brytania pięciokrotnie wygrała finał konkursu: w 1967 (Sandie Shaw z piosenką „Puppet on a String”), 1969 (Lulu z piosenką „Boom Bang-a-Bang”), 1976 (Brotherhood of Man z utworem „Save Your Kisses for Me”), 1981 (Bucks Fizz z „Making Your Mind Up”) i 1997 (Katrina and the Waves z „Love Shine a Light”).
Wielka Brytania była gospodarzem Konkursu Piosenki Eurowizji dziewięciokrotnie: pięć razy wygrywał możliwość organizacji koncertu, a trzykrotnie przejął prawo do przygotowań od państw, które nie były w stanie pokryć wszystkich kosztów finansowo (Holandia w 1960, Francja w 1963 i Monako w 1972) dodatkowo Wielka Brytania została gospodarzem Konkursu Piosenki Eurowizji w 2023 roku z powodu braku możliwości organizacji konkursu na Ukrainie – zwycięzcy Konkursu Piosenki Eurowizji z 2022 roku z powodu rosyjskiej inwazji w tymże roku.
Wielka Brytania nie wzięła udziału w dwóch konkursach: w 1956 nadesłała swoją propozycję po upłynięciu terminu zgłoszeń[2], a w 1958 wycofała się z uczestnictwa bez podania przyczyny[3].
Od 1999 BBC należy do grona nadawców z krajów tzw. Wielkiej Czwórki (później: Wielkiej Piątki), które mają zagwarantowany udział w finale konkursu dzięki wpłacaniu do Europejskiej Unii Nadawców (EBU) największych składek organizacyjnych[4][5].
Historia Wielkiej Brytanii w Konkursie Piosenki Eurowizji edytuj
.jpg)
Uczestnictwo edytuj
Wielka Brytania uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1957 roku i do tej pory wzięła w nim udział 63 razy. Poniższa tabela uwzględnia nazwiska wszystkich brytyjskich reprezentantów, tytuły konkursowych piosenek oraz wyniki w poszczególnych latach[1].
Legenda:
1. miejsce
Historia głosowania w finale (1957–2022) edytuj
Poniższe tabele pokazują, którym krajom Wielka Brytania przyznaje w finale najwięcej punktów oraz od których państw brytyjscy reprezentanci otrzymują najwyższe noty[8]:
|
Kraje, którym Wielka Brytania przyznała najwięcej punktów:
|
Kraje, od których Wielka Brytania otrzymała najwięcej punktów:
|
Legenda: 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce |
Konkursy Piosenki Eurowizji zorganizowane w Wielkiej Brytanii edytuj
Konkurs Piosenki Eurowizji odbyły się w Wielkiej Brytanii dziewięciokrotnie: w 1960, 1963, 1968, 1972, 1974, 1977, 1982, 1998 i 2023 roku. 5., 8., 13. i 22. Konkurs Piosenki Eurowizji odbył się w Londynie[9][10][11][12], 17. – w Edynburgu[13], 19. – w Brighton[14], 27. – w Harrogate[15], a 43. – w Birmingham[16]. Konkursy w 1960, 1963 i 1972 zostały przygotowane przez brytyjskiego nadawcę z powodu niepodjęcia się organizacji przez zwycięzców finałów w poprzednich latach, a w 2023 z powodu wojny na Ukrainie[9][10][13].
| Rok | Miasto | Miejsce | Prowadzący |
|---|---|---|---|
| 1960 | Londyn | Royal Festival Hall | Katie Boyle |
| 1963 | BBC Television Centre | ||
| 1968 | Royal Albert Hall | ||
| 1972 | Edynburg | Usher Hall | Moira Shearer |
| 1974 | Brighton | Brighton Dome | Katie Boyle |
| 1977 | Londyn | Wembley Conference Centre | Angela Rippon |
| 1982 | Harrogate | Harrogate International Centre | Jan Leeming |
| 1998 | Birmingham | National Indoor Arena | Ulrika Jonsson i Terry Wogan |
| 2023 | Liverpool | Liverpool Arena | Alesha Dixon, Hannah Waddingham, Julija Sanina i Graham Norton (finał) |
Nagrody im. Marcela Bezençona edytuj
Nagrody im. Marcela Bezençona to statuetki przyznawane najlepszym piosenkom w finale Konkursu Piosenki Eurowizji. Pomysłodawcami nagród byli Christer Björkman i Richard Herrey, statuetka nosi nazwisko twórcy konkursu – Marcela Bezençona[17]. Przyznawane są trzy nagrody: Nagroda Dziennikarzy (zwycięzcę wybierają akredytowani dziennikarze), Nagroda Artystyczna (zwycięzcę wybierają komentatorzy konkursu) i Nagroda Kompozytorska (zwycięzcę wybierają kompozytorzy biorący udział w konkursie)[17].
Nagroda Dziennikarzy
| Rok | Wykonawca | Piosenka | Autor(zy) |
|---|---|---|---|
| 2022 | Sam Ryder | „Space Man” | Sam Ryder
Amy Wadge Max Wolfgang |
Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji edytuj
W październiku 2005 roku odbył się specjalny koncert jubileuszowy Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji, który został zorganizowany przez Europejską Unię Nadawców (EBU) z okazji 50-lecia Konkursu Piosenki Eurowizji. W trakcie koncertu odbył się plebiscyt na najlepszą piosenkę w całej historii imprezy. W stawce konkursowej znalazły się m.in. brytyjskie propozycje „Congratulations” Cliffa Richarda (zdobywca drugiego miejsca w 1968) i „Save Your Kisses for Me” Brotherhood of Man (zwycięski utwór z 1976 roku). Utwory zajęły kolejno ósme i piąte miejsce[18].
Uwagi edytuj
- ↑ Podczas imprezy w 1996 roku zorganizowano rundę kwalifikacyjną, mającą na celu zmniejszenie liczby państw biorących udział w finale widowiska. Etap eliminacyjny nie był transmitowany w telewizji ani nagrywany, krajowe komisje jurorskie przesłuchiwały wersje studyjne wszystkich konkursowych propozycji i przyznawały im punkty. Spośród 30 utworów nadesłanych przez publicznych nadawców, do finału zakwalifikowały się 22 propozycje. Jedynym krajem, który nie brał udziału w rundzie kwalifikacyjnej był gospodarz konkursu, czyli Norwegia.
Przypisy edytuj
- ↑ a b United Kingdom in the Eurovision Song Contest. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1956. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1958. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1999. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Jarmo Siim: Results of the Semi-Final Allocation Draw. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2011-01-17. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ „Wielka Czwórka” (od 2011 „Wielka Piątka”) to grupa państw, która wpłaca największe składki członkowskie do Europejskiej Unii Nadawców (EBU), z tego względu ma rokrocznie zagwarantowany udział w finale widowiska. Do grupy tych państw należą: Wielka Brytania, Francja, Hiszpania, Niemcy oraz (od 2011) Włochy.
- ↑ a b c „Wielka Piątka” to grupa państw, która wpłaca największe składki członkowskie do Europejskiej Unii Nadawców (EBU), z tego względu ma rokrocznie zagwarantowany udział w finale widowiska. Do grupy tych państw należą: Wielka Brytania, Francja, Hiszpania, Niemcy oraz Włochy.
- ↑ Points to and from UNITED KINGDOM. www.eurovisioncovers.co.uk. [dostęp 2013-06-05]. (ang.).
- ↑ a b Eurovision Song Contest 1960. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ a b Eurovision Song Contest 1963. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1968. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1977. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ a b Eurovision Song Contest 1972. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1974. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1982. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1998. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ a b Marcel Bezençon Award – an introduction. [w:] Pop Light [on-line]. poplight.zitiz.se. [dostęp 2013-06-22]. (ang.).
- ↑ Congratulations. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-07-05]. (ang.).