Wilanowiec

wieś w województwie wielkopolskim

Wilanowiec – uroczysko, dawna osada w Polsce, w województwie wielkopolskim, w powiecie pilskim, w gminie Ujście, nad Notecią[1].

Artykuł

53°03'18"N 16°40'37"E

- błąd

38 m

WD

53°4'N, 16°44'E

- błąd

20495 m

Odległość

160 m

Wilanowiec
uroczysko-dawna miejscowość
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

pilski

Gmina

Ujście

SIMC

nie nadano

Położenie na mapie gminy Ujście
Mapa konturowa gminy Ujście, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Wilanowiec”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Wilanowiec”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Wilanowiec”
Położenie na mapie powiatu pilskiego
Mapa konturowa powiatu pilskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Wilanowiec”
Ziemia53°03′18″N 16°40′37″E/53,055000 16,676944

W XIX i na początku XX wieku miejscowość określana była jako obszar dworski. W języku niemieckim nosiła wówczas nazwę Wilhelmshöhe. W 1867 roku liczyła 48 mieszkańców. Według danych z 1871 roku obszar dworski obejmował 9 gospodarstw domowych w 6 budynkach i zamieszkany był przez 54 osoby (27 kobiet i 27 mężczyzn), w tym 40 ewangelików i 14 katolików[2]. W 1885 roku miejscowość zajmowała grunty o powierzchni 399 ha, w tym 130 ha pól uprawnych, 42 ha łąk i 75 hektarów lasów. Funkcjonowało w niej w tym czasie 9 gospodarstw domowych w 5 budynkach a liczba ludności wyniosła 42 (25 kobiet i 17 mężczyzn), z czego 32 osoby były ewangelikami, a 10 osób – katolikami[3]. Według danych z 1905 roku obszar dworski obejmował grunty o powierzchni 404,7 ha i liczył 55 mieszkańców (25 kobiet i 30 mężczyzn), w tym 34 niemieckojęzycznych ewangelików, 6 niemieckojęzycznych katolików i 15 polskojęzycznych katolików. Mieszkańcy skupieni byli w 8 gospodarstwach domowych i zajmowali 4 domy oraz jeden budynek wykorzystywany do celów mieszkalnych[4]. W 1921 roku Wilanowiec liczył 69 mieszkańców (33 kobiety i 36 mężczyzn) i znajdowało się w nim 5 zamieszkałych budynków. 65 osób deklarowało narodowość polską, 4 – niemiecką. 61 osób deklarowało przynależność do wyznania rzymskokatolickiego, 8 – do ewangelickiego[5]. Po II wojnie światowej miejscowość miała status osady a jej nazwę zapisywano też niekiedy w formie Wilanówiec[6].

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 147557
  2. Die Gemeinden und Gutsbezirke des Preussischen Staates und ihre Bevölkerung. T. 4, Die Gemeinden und Gutsbezirke der Provinz Posen und ihre Bevölkerung : nach den Urmaterialien der allgemeinen Volkszählung vom 1. December 1871. Berlin: Verlag des Königlichen Statistischen Bureaus, 1874, s. 156-157.
  3. Gemeindelexikon für das Königreich Preußen. T. 5, Gemeindelexikon für die Provinz Posen: auf Grund der Materialien der Volkszählung vom 1 Dezember 1885 und anderer amtlicher Quellen. Berlin: Verlag des Königlichen Statistischen Bureaus, 1888, s. 186-187.
  4. Gemeindelexikon für das Königreich Preußen. T. 5, Gemeindelexikon für die Provinz Posen: auf Grund der Materialien der Volkszählung vom 1 Dezember 1905 und anderer amtlicher Quellen. Berlin: Verlag des Königlichen Statistischen Landesamts, 1908, s. 72-73.
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. T. X. Województwo poznańskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1926, s. 10.
  6. Spis miejscowości Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1968, s. 1224.