Willemitminerał z gromady krzemianów, jest minerałem bardzo rzadkim.

Willemit
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

krzemian cynku
Zn2[SiO4]

Twardość w skali Mohsa

5,5

Przełam

muszlowy, zadziorowaty

Łupliwość

niewyraźna

Układ krystalograficzny

trygonalny

Gęstość minerału

3,89-4,18 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

biała, zielona, czerwona, brązowa, bezbarwny, czarny

Rysa

biała

Połysk

tłusty, szklisty

Różnobarwne postacie kryształów willemitu

Nazwa pochodzi od imienia króla Niderlandów Wilhelma I (1772-1843).

Charakterystyka edytuj

Właściwości edytuj

Tworzy kryształy izometryczne, krótkosłupowe, tabliczkowe przyjmujące postać romboedru. Występuje w skupieniach zbitych, ziarnistych, naciekowych, promienistych. Jest kruchy, przezroczysty, w świetle ultrafioletowym wykazuje intensywną fluorescencję (żółtawą, zieloną), i zieloną fosforescencję. Jest izostrukturalny z fenakitem. Zawiera domieszki żelaza, manganu. Po sproszkowaniu rozpuszcza się w kwasie solnym.

Występowanie edytuj

Powstaje w strefie utleniania rud cynku. Współwystępuje z cynkitem, kalcytem, franklinitem, smithsonitem.

Miejsca występowania: USA, Kanada, RPA, Namibia, Demokratyczna Republika Konga, Niemcy, Grenlandia.

Zastosowanie edytuj

  • lokalna ruda cynku,
  • poszukiwany kamień kolekcjonerski wykorzystywany jako kamień jubilerski (troostyt).

Bibliografia edytuj

  • W. Schumann: Minerały świata Oficyna Wydawnicza "Alma-Press", 2003
  • J. Bauer: Przewodnik Skały i minerały, Wyd. Multico, 1997
  • Leksykon Przyrodniczy – Minerały i kamienie szlachetne, "Horyzont", 2002

Linki zewnętrzne edytuj