William F. Raborn Jr.
William F. Raborn Jr. (ur. 1905 w Decatur, Teksas, zm. 6 marca 1990) – amerykański wiceadmirał, dyrektor Centrali Wywiadu (Director of Central Intelligence – DCI) od 28 kwietnia 1965 roku do 30 czerwca 1966 roku. W latach 1955-1962 dyrektor Special Projects Office (SPO) marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych odpowiedzialnego za program rozwoju pierwszych strategicznych atomowych okrętów podwodnych i systemu rakietowego Polaris / Poseidon „41 for freedom”.
| |
 Vice Admiral
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci |
6 marca 1990 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1928–1963 |
| Siły zbrojne | |
| Odznaczenia | |
 
| |
W latach 1955-1962 szef Special Projects Office (SPO), kierował programem budowy pierwszej serii okrętów podwodnych przenoszących pocisków balistycznych klasy SLBM Polaris A-1, znanym jako program 41 for Freedom.
Raborn, podobnie jak jego poprzednik John McCone, nie miał żadnego doświadczenia w pracy wywiadowczej. Odszedł z pracy w wywiadzie 30 czerwca 1966 roku, zastąpił go Richard M. Helms. Raborn jest uważany za ojca amerykańskiej Floty Balistycznych Okrętów Podwodnych. Zmarł 6 marca 1990 roku.
Bibliografia edytuj
- William Raborn Jr.. Central Inteligence Agency. [dostęp 2010-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-27)]. (ang.).
- Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K. J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.