Wołodymyr Łytwyn

ukraiński polityk

Wołodymyr Mychajłowycz Łytwyn, ukr. Володимир Михайлович Литвин (ur. 28 kwietnia 1956 w miejscowości Słoboda-Romaniwśka w obwodzie żytomierskim) – ukraiński polityk. Przewodniczący Rady Najwyższej Ukrainy w latach 2002–2006 i 2008–2012, były szef administracji prezydenta Łeonida Kuczmy.

Wołodymyr Łytwyn
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 kwietnia 1956
Słoboda-Romaniwśka

Przewodniczący Rady Najwyższej Ukrainy
Okres

od 28 maja 2002
do 25 maja 2006

Przynależność polityczna

Partia Ludowa

Poprzednik

Iwan Pluszcz

Następca

Ołeksandr Moroz

Przewodniczący Rady Najwyższej Ukrainy
Okres

od 9 grudnia 2008
do 12 grudnia 2012

Przynależność polityczna

Blok Łytwyna

Poprzednik

Ołeksandr Ławrynowycz (p.o.)

Następca

Wołodymyr Rybak

podpis
Odznaczenia
Bohater Ukrainy „Orderu Państwa” Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi RP

Życiorys edytuj

Z wykształcenia historyk, od 1996 posiadający tytuł profesora. Pracował jako wykładowca akademicki. Działalność polityczną podjął w latach 90. Od 1998 do 2002 pełnił funkcję szefa administracji prezydenta Łeonida Kuczmy. W wyborach parlamentarnych w 2002 stanął na czele proprezydenckiej listy Za Jedyną Ukrainę (ZaJedU). W parlamencie objął stanowisko przewodniczącego Rady Najwyższej Ukrainy.

W 2003 przejął przywództwo w Agrarnej Partii Ukrainy, przemianowanej później na Partię Ludową. W czasie pomarańczowej rewolucji w 2004 usiłował mediować pomiędzy demokratyczną opozycją a obozem Łeonida Kuczmy.

Po wyborczej porażce w 2006 został wiceprezesem Ukraińskiej Akademii Nauk. W 2007 ponownie został posłem, przewodząc Blokowi Łytwyna. 9 grudnia 2008 wybrany ponownie na przewodniczącego parlamentu. Poparło go 244 deputowanych[1]. W 2010 kandydował na urząd prezydenta Ukrainy (otrzymał 2,35% głosów). W 2012 i w 2014 utrzymywał mandat poselski w okręgu jednomandatowym[2][3].

7 września 2009 odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Zasługi RP[4].

Przypisy edytuj

  1. Łytwyn: parlament wreszcie będzie pracować. rp.pl, 9 grudnia 2008. [dostęp 2022-09-12].
  2. Serwis CVK – Wybory 2012. [dostęp 2022-09-12]. (ukr.).
  3. Serwis CVK – Wybory 2014. [dostęp 2022-09-12]. (ukr.).
  4. M.P. z 2010 r. nr 27, poz. 264

Bibliografia edytuj