Współczynnik balistyczny
Współczynnik balistyczny – wielkość charakteryzująca zdolność pocisku do przeciwstawienia się oporom aerodynamicznym na torze lotu[1].
Przy większej wartości współczynnika pocisk wolniej traci prędkość podczas lotu. Wartość współczynnika balistycznego pocisku jest proporcjonalna do masy pocisku, a odwrotnie proporcjonalna do wartości współczynnika kształtu pocisku i kwadratu kalibru. W pociskach podobnych geometrycznie wykonanych z materiału o tej samej gęstości masa jest proporcjonalna do sześcianu kalibru, zatem współczynnik rośnie ze wzrostem kalibru[1].
Współczynnik balistyczny jest jedną z trzech podstawowych wielkości, obok kąta rzutu i prędkości początkowej, służących do obliczania toru pocisku[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Ciepliński i Woźniak 1994 ↓, s. 242.
Bibliografia edytuj
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 242. ISBN 83-86028-01-7.