Wyżnia Koprowa Przełęcz
Wyżnia Koprowa Przełęcz (niem. Oberes Koprovajoch, słow. Vyšné Kôprovské sedlo, węg. Felső-Koprova-hágó[1], 2148 m[2]) – przełęcz w głównej grani odnogi Krywania, między Koprową Kopą (2312 m) a Koprowymi Czubami (2146 m)[3][2]. Według wcześniejszych pomiarów jej wysokość była określana na 2180 m[1].
 Wyżnia Koprowa Przełęcz i Koprowy Wierch. Widok z Doliny Hińczowej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
2148 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°10′38,6″N 20°03′09,7″E/49,177389 20,052694
| |
Jest to trawiaste obniżenie, przez które przebiega szlak turystyczny. Przełęcz ta jest najwygodniejszym połączeniem Doliny Koprowej z Doliną Mięguszowiecką. Przed II wojną światową przejście przez nią, łącznie z przejściem przez Liliowe i Zawory, było jednym z najważniejszych szlaków łączących północną i południową stronę Tatr[1] (Zakopane – Dolina Gąsienicowa – Liliowe – Zawory – Wyżnia Koprowa Przełęcz – Dolina Mięguszowiecka – Szczyrbskie Jezioro). Szlak przez Liliowe został jednak zlikwidowany[3].
Zachodnie zbocze przełęczy (Dolina Hlińska) jest mało strome i trawiasto-piarżyste. Podobne i również mało strome zbocze wschodnie opada do Dolinki Szataniej[3].
Najstarsze informacje dotyczące przejścia przez Koprową Przełęcz pochodzą z sierpnia 1861 r. – była to wycieczka, w której uczestniczyli Józef Stolarczyk, Edward Homolacs, Stanisław Homolacs, Władysław Koziebrodzki, Ernst Schauer, Stanisław Wodzicki oraz przewodnicy Samek, Krzeptowscy, Maciej Sieczka, Jędrzej Wala starszy. Nie wiadomo tylko, w którym miejscu została przekroczona grań (przez Wyżnią czy Niżnią Koprową Przełęcz). Zimą przez Wyżnią Koprową Przełęcz pierwsi przeszli E. Baur i Alfred Martin 18 marca 1906 r.[4].
Nazwa Koprowych Przełęczy oraz pobliskich szczytów wywodzi się od położonej poniżej grani Doliny Koprowej. Przyjęło się Wyżnią Koprową Przełęcz określać nazwą po prostu Koprowej Przełęczy[1].
Szlaki turystyczne edytuj
– niebieski szlak od schroniska przy Popradzkim Stawie przez Dolinę Mięguszowiecką i Hińczową, Wyżnią Koprową Przełęcz, Dolinę Hlińską i Dolinę Koprową do parkingu Trzy Źródła (Tri studničky) przy Tatrzańskiej Drodze Młodości w miejscowości Podbańska.
- Czas przejścia od Schroniska przy Popradzkim Stawie na Koprową Przełęcz: 2:15 h, ↓ 1:40 h
- Czas przejścia z Koprowej Przełęczy do Trzech Źródeł: 4:30 h, ↑ 5:15 h
– czerwony szlak z przełęczy na Koprowy Wierch. Czas przejścia: 30 min, ↓ 20 min[5].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ a b Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].
- ↑ a b c Władysław Cywiński. Grań Baszt. Przewodnik szczegółowy, tom 15. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2009, ISBN 978-83-7104-041-2.
- ↑ Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część V. Cubrynka – Skrajna Baszta. Warszawa: Sport i Turystyka, 1954, s. 22–28.
- ↑ Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000. Warszawa: ExpressMap Polska, 2005, ISBN 83-88112-35-X
