Wyższe czynności nerwowe
Wyższe czynności nerwowe (ros. высшая нервная деятельность) – termin wprowadzony przez Iwana Pawłowa[1]. Wyższe czynności nerwowe są związane z korą mózgową[2]. Kontynuując materialistyczny kierunek w fizjologii, zapoczątkowany przez Iwana Sieczenowa, Pawłow zastosował determinizm do objaśnienia czynności kory mózgowej i odkrył zjawisko odruchów warunkowych, które nieustannie powstają i wygasają w korze mózgowej, zależne są od warunków środowiska i w porównaniu do odruchów bezwarunkowych umożliwiają zwierzęciu bardziej precyzyjne przystosowanie się do zmieniających się warunków[3]. W ostatnim czasie swej twórczości naukowej odkrył Pawłow istotę wyższych czynności nerwowych i psychicznych, które odróżniają człowieka od jego zwierzęcych przodków: różnica polega mianowicie na tym, że człowiek posiada tak zwany drugi układ sygnałów[4]. Obecnie termin "wyższe czynności nerwowe" jest rzadko używany[5].
Przypisy edytuj
- ↑ Высшая нервная деятельность / Анохин П. К., Шумилина А. И., Уранов В. Н. // Большая медицинская энциклопедия : в 30 т. / гл. ред. Б. В. Петровский. — 3-е изд. — М. : Советская энциклопедия, 1977. — Т. 4 : Валин — Гамбия. — 576 с. : ил.
- ↑ Układ nerwowy. Vitamarket.pl. [dostęp 2022-09-22].
- ↑ Rutkiewicz 1969 ↓, s. 687.
- ↑ Rutkiewicz 1969 ↓, s. 687–688.
- ↑ wyższe czynności nerwowe, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-09-22].
Bibliografia edytuj
- Michaił Rutkiewicz: Mózg i myślenie. W: Krótki zarys historii filozofii. Pod redakcją M.T. Jowczuka, T.I. Ojzermana, I.J. Szczipanowa. Przeł. Marian Drużkowski i in. Wyd. II, poprawione i uzupełnione. Warszawa: Książka i Wiedza, listopad 1969, s. 687–693. (pol.).