Wybory parlamentarne w Polsce w 1957 roku

Wybory parlamentarne w Polsce w 1957 roku – wybory do Sejmu PRL, które zostały przeprowadzone 20 stycznia 1957. Pozorowana demokracja w rzeczywistości ograniczona była do możliwości poparcia lub nie kandydatów wskazanych przez związany z komunistyczną władzą Front Jedności Narodu. Mandaty w Sejmie otrzymały więc jedynie organizacje do niego należące: PZPR (w większości), pozostałe koncesjonowane partie (ZSL i SD), a także kilkadziesiąt osób bezpartyjnych (w tym kilka reprezentujących organizację Znak). Ze względu na skład komisji wyborczych powoływanych w całości przez komunistów nie ma żadnych wiarygodnych danych na temat frekwencji czy wyników głosowania. Internowany prymas Stefan Wyszyński został zwolniony 28 października 1956 i wezwał naród do wzięcia udziału w wyborach styczniowych 1957[1]. Frekwencję 95% zatwierdziło Biuro Polityczne KC PZPR[2].

Oficjalne wyniki głosowania i wyniki wyborów edytuj

Frekwencja w wyborach do Sejmu wyniosła 94,1%, czyli głosowało 16 892 tys. uprawnionych, głosów ważnych było 16 833 tys.

Podział mandatów edytuj

 
Ugrupowanie Mandaty % mandatów
Polska Zjednoczona Partia Robotnicza 241 52,4%
Zjednoczone Stronnictwo Ludowe 118 25,6%
Stronnictwo Demokratyczne 39 8,5%
Znak 5 1,1%
Niestowarzyszeni 56 12,2%

Druga tura głosowania edytuj

W czasie głosowania Jan Antoniszczak z PZPR, który kandydował z trzeciej pozycji listy FJN w trzymandatowym okręgu nr 37 z siedzibą w Nowym Sączu, nie uzyskał wymaganej bezwzględnej większości jako jeden z kandydatów ubiegających się o funkcję posła z tzw. miejsca mandatowego, co było jedynym takim przypadkiem w historii PRL[3]. 17 marca 1957 odbyła się tam więc druga tura głosowania. Zwyciężył w niej Zbigniew Gertych, pokonując Tadeusza Hodakowskiego.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Marek Orłowski, Generał Józef Haller 1873–1960, Kraków 2007, s. 514.
  2. Andrzej Rzepliński, Niewolne wybory parlamentarne. Doświadczenie polskie 1947–1989, s. 5.
  3. Michał Siedziako. Wybory 1957: 99,44 proc. głosów na Władysława Gomułkę. „„Polityka” Cyfrowa”. 2017, 17 stycznia 2017. Polityka Sp. z o.o. S.K.A.. ISSN 0032-3500. 

Linki zewnętrzne edytuj