Wybory parlamentarne w Polsce w 1969 roku

Wybory parlamentarne w Polsce w 1969 roku – wybory do Sejmu PRL, które zostały przeprowadzone 1 czerwca 1969, równocześnie z wyborami do rad narodowych (na podstawie uchwały Rady Państwa z 14 marca 1969[1]). Mandaty w Sejmie przydzielono organizacjom należącym do Frontu Jedności Narodu, według ustalonej puli. W Sejmie znaleźli się więc przedstawiciele PZPR (w większości), pozostałych koncesjonowanych partii (ZSL i SD), a także kilkadziesiąt osób bezpartyjnych (w tym po kilku przedstawicieli Stowarzyszenia „Pax”, Znaku i ChSS). Frekwencję 97,61% zatwierdziło Biuro Polityczne KC PZPR[2].

Oficjalne wyniki głosowania i wyniki wyborów edytuj

Oficjalnie podano, że frekwencja w wyborach do Sejmu wyniosła 97,61%. Według obwieszczenia Państwowej Komisji Wyborczej[3] na listy FJN oddano 99,22% ważnych głosów. Głosów nieważnych oddano 7 766, czyli 0,04% wszystkich oddanych głosów.

Podział mandatów edytuj

Ugrupowanie Mandaty % mandatów
Polska Zjednoczona Partia Robotnicza 255 55,4%
Zjednoczone Stronnictwo Ludowe 117 25,4%
Stronnictwo Demokratyczne 39 8,5%
Stowarzyszenie „Pax” 5 1,1%
Znak 5 1,1%
Chrześcijańskie Stowarzyszenie Społeczne 2 0,4%
Niestowarzyszeni 37 8%

Przykładowe wyniki na poszczególnych kandydatów edytuj

  • poseł Władysław Gomułka w okręgu wyborczym nr 3 w Warszawie-Praga – 99,44%
  • poseł Józef Cyrankiewicz w okręgu wyborczym nr 4 w Krakowie – 94,00% (najmniej spośród kandydatów, znajdujących się na pierwszych miejscach na listach wyborczych)
  • poseł Ignacy Loga-Sowiński w okręgu wyborczym nr 6 w Łodzi – 96,86%
  • poseł Marian Spychalski w okręgu wyborczym nr 7 w Poznaniu – 95,63%
  • poseł Jerzy Hagmajer w okręgu wyborczym nr 10 w Ełku – 92,24% (najmniej spośród kandydatów, którzy otrzymali legitymację poselską)
  • poseł Edward Gierek w okręgu wyborczym nr 27 w Sosnowcu – 99,78% (najwięcej spośród wszystkich kandydatów)

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Uchwała Rady Państwa z dnia 14 marca 1969 roku o zarządzeniu wyborów do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i do rad narodowych (Dz.U. z 1969 r. nr 7, poz. 57).
  2. Andrzej Rzepliński, Niewolne wybory parlamentarne. Doświadczenie polskie 1947–1989, s. 5.
  3. Obwieszczenie Państwowej Komisji Wyborczej, „Życie Warszawy” z 3 czerwca 1969.