Wyspa Scotta
Wyspa Scotta[1] − niewielka, niezamieszkana wyspa pochodzenia wulkanicznego, położona na obszarze Antarktyki na północnym krańcu Morza Rossa. Została odkryta przez Anglika Williama Colbecka w 1902 roku. Wysokość do 39 m.
 Wyspa Scotta i skała Haggits Pillar widziane ze statku | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Akwen | |
| Powierzchnia |
0,04 km² |
Położenie na mapie Antarktyki  | |
 67°24′S 179°55′W/-67,400000 -179,916667
| |
| |
Przypisy edytuj
- ↑ Nazwa polska według KSNG: Antarktyka. „Nazewnictwo geograficzne Świata”. 8, 2006. Główny Urząd Geodezji i Kartografii.