Zagubione dni

amerykański film z 1942 roku

Zagubione dni (ang. Random Harvest) – amerykański film z 1942 roku w reżyserii Mervyna LeRoya.

Zagubione dni
Random Harvest
Ilustracja
Gatunek

melodramatyczny
romantyczny
dramatyczny

Rok produkcji

1942

Data premiery

17 grudnia 1942

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

121 min

Reżyseria

Mervyn LeRoy

Scenariusz

Claudine West
George Froeschel
Arthur Wimperis

Muzyka

Herbert Stothart

Zdjęcia

Joseph Ruttenberg

Scenografia

Cedric Gibbons
Edwin B. Willis

Kostiumy

Robert Kalloch

Montaż

Harold F. Kress

Produkcja

Sidney Franklin

Wytwórnia

Metro-Goldwyn-Mayer

Dystrybucja

Loew's

Fabuła edytuj

Film opowiada o losach pana Rainiera (Ronald Colman), który utraciwszy pamięć po urazie nerwowym, poszukuje swojej tożsamości z użyciem ważnego rekwizytu (łączącego różne wątki akcji), którym jest znaleziony w kieszeni tajemniczy klucz[1].

Obsada edytuj

  • Ronald Colman jako Charles Rainier/"Smithy"
  • Greer Garson jako "Paula Ridgeway"/Margaret Hanson
  • Philip Dorn jako doktor Jonathan Benet
  • Susan Peters jako Kitty Chilcet
  • Henry Travers jako doktor Sims
  • Reginald Owen jako Biffer
  • Bramwell Fletcher jako Harrison
  • Rhys Williams jako Sam
  • Una O'Connor jako właścicielka sklepu
  • Aubrey Mather jako Sheldon
  • Margaret Wycherly jako pani Deventer
  • Arthur Margetson jako Chetwynd Rainier
  • Melville Cooper jako George Rainier
  • Alan Napier jako Julian Rainier
  • Jill Esmond jako Lydia Rainier
  • Ivan F. Simpson jako wikary
  • Ann Richards jako Bridget
  • Norma Varden jako Julia
  • Marie De Becker jako żona wikarego
  • Charles Waldron jako pan Lloyd
  • Elisabeth Risdon jako pani Lloyd
  • Clifford Severn jako Albert (niewymieniony w czołówce)


Nagrody i nominacje edytuj

Nazwa nagrody Wygrane Nominacje
Oscar bez rezultatu 1943
Najlepszy film wytwórnia Metro-Goldwyn-Mayer
Najlepszy aktor pierwszoplanowy Ronald Colman
Najlepsza aktorka drugoplanowa Susan Peters
Najlepszy reżyser Mervyn LeRoy
Najlepsza muzyka w dramacie lub komedii Herbert Stothart
Najlepsza scenografia - filmy czarno-białe Cedric Gibbons, Edwin B. Willis, Jack D. Moore, Randall Duell
Najlepszy scenariusz Arthur Wimperis, Claudine West, George Froeschel[2][3]

Wyróżnienia edytuj

Rok wyróżnienia Amerykański Instytut Filmowy Miejsce
2002 Lista 100 najlepszych amerykańskich melodramatów wszech czasów 36. miejsce[4][3]

Odbiór edytuj

Jan Józef Szczepański stwierdził, że nie uważa tego filmu za dobry. Według niego nie ma w nim niczego, co by na lata utkwiło w pamięci, niczego co by wyraźnie irytowało, niczego co by mogło obudzić prawdziwy zachwyt (z wyjątkiem oczywiście pełnej wdzięku Greer Garson). Rola Ronalda Colmana, który odtwarza głównego bohatera, została potraktowana płytko, z wyjątkiem interesująco odtworzonego zagrania człowieka dotkniętego ciężkim urazem nerwowym. Perypetie duchowe ukazano powierzchownie, nawet kwestia utraty dziecka nie budzi żadnych refleksji[1].

Przypisy edytuj

  1. a b Jan Józef Szczepański, Zagubione dni, w: Tygodnik Powszechny, nr 27(172)/1948, s. 11
  2. wyniki 15. ceremonii rozdania Oscarów
  3. a b Zagubione dni na filmweb - zakładka nagrody
  4. American Film Institute [online], afi.com [dostęp 2017-11-15] [zarchiwizowane z adresu 2013-01-19].

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj