Order Świętego Jakuba od Miecza (Hiszpania): Różnice pomiędzy wersjami

'''Zakon Santiago''' - popularna nazwa rycerskiego '''zakonu św. Jakuba z Composteli''' (inna używana nazwa: '''Zakon św. Jakuba od Miecza''') - został utworzony w [[1170]] r. na bazie bractwa rycerskiego, skupiającego rycerzy broniących pątników zmierzających do [[Santiago_de_Compostela|Composteli]], wówczas jednego z najsłynniejszych miejsc pielgrzymkowych w Europie.

 

 

Jego reguła, bazująca na [[Augustyn z Hippony|augustiańskiej]], była niezwykła, gdyż od początku w jego szeregi przyjmowano także żonatych mężczyzn. Mieli oni w pewnych okresach mieszkać w domach zakonnych, a w czasie rozłąki zakon opiekował się ich żonami i dziećmi. Żony również należały do zakonu. Dzieci, kiedy podrosły,mogły złożyć śluby zakonne i pozostać w klasztorze, mogły też wybrać życie świeckie. We wspólnotach zakonnych żyły więc niekiedy całe rodziny. Podczas adwentu, wielkiego postu i wielkich świąt rycerze musieli żyć wstrzemięźliwie. Wdowcy i wdowy za zgodą wielkiego mistrza lub przełożonego klasztoru mogli ponownie wstępować w związek małżeński. Reguła ta, a także udział w wojnach z Maurami przynoszących duże zyski zakonowi spowodowała napływ licznych kandydatów, a bogactwo zakonu zostało jeszcze pomnożone licznymi nadaniami i przywilejami królewskimi i kościelnymi.