Gentry: Różnice pomiędzy wersjami

Gentry wykształciła się z niższego [[rycerstwo|rycerstwa]] w późnym [[średniowiecze|średniowieczu]] (odpowiednika polskich włodyków). W późniejszych czasach weszli w skład gentry posiadacze ziemscy wywodzący się z bogatego mieszczaństwa lub chłopstwa. Podobna warstwa zanikła w Polsce wraz z pojawieniem się tzw. ''wtórnego poddaństwa'', zniszczona przez zamykające się formalnie granice stanów. Część rycerstwa weszła w szeregi szlachty, część spada do warstwy dziedzicznych wójtów i sołtysów. To wlaśnie tu, przed rozbiciem tej warstwy przez właściwą szlachtę można upatrywać polskiego późnośredniowiecznego zalążka warstwy odpowiadającej angielskiej gentry. Pojawia się ona ponownie w okresie rozbiorowym wraz ze zniesieniem wyłącznego prawa szlachty właściwej do posiadania majatków ziemskich wraz ze związanymi z nimi przywilejami. Wielu mieszczan zostaje wtedy panami (ale nie w wąskim, dziedzicznym sensie tego słowa) ziemskimi i tworzy warstwę odpowiadającą angielskiej gentry - właścicieli ziemskich nie posiadających sformalizowanego szlachectwa ale potocznie i grzecznościowo zaliczanych do niższej szlachty, tak jak ma to miejsce w Anglii. Można też twierdzić że rodziny obdarzone w czasie Zaborów dziedziczą honorową rangą kawalerską tworzą też odpowiednik gentry. Choć jest to mieszanie kryterium majątkowego i tytułow honorowych, występujące zresztą również w przyjętej w Anglii definicji gentry.