|
'''Instancyjność postępowania przed sądami''' - [[Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej|Konstytucja RP]] reguluje instancyjność postępowania przed sądami :
'''Dwuinstancyjność''' - jedna z zasad [[postępowanie sądowe|postępowania sądowego]] i pozasądowego. Oznacza, że strona niezadowolona z [[orzeczenie (prawo)|orzeczenia]] organu pierwszej instancji (przed którym rozpoczęto postępowanie) może wnosić przewidziane prawem [[środek odwoławczy|środki odwoławcze]] do organu hierarchicznie wyższego ([[sąd drugiej instancji|drugiej instancji]]).
Artykuł 176 Konstytucji stanowi, że postępowanie sądowe jest dwuinstancyjne.
W praktyce dwuinstancyjność jest najczęściej spotykaną zasadą rządzącą postępowaniem sądowym lub pozasądowym, stanowiącą kompromis między możliwością kontroli a sprawnością postępowania. Postępowanie '''jednoinstancyjne''' jest z natury rzeczy najszybsze, ale oznacza brak możliwości odwołania od orzeczenia wydanego w pierwszej instancji, a tym samym brak możliwości kontroli tego orzeczenia, co może doprowadzić do istnienia w obrocie prawnym orzeczeń wadliwych. Z kolei '''większa liczba instancji''' zwiększa możliwości naprawienia błędów organu pierwszej instancji, ale automatycznie powoduje przedłużenie postępowania. Postępowanie trójinstancyjne występowało w [[postępowanie cywilne|procesie cywilnym]] w sprawach niezakończonych przed dniem [[5 lutego]] [[2005]] r., od kiedy [[zwyczajny środek odwoławczy]] w postaci [[kasacja|kasacji]] (trzecia instancja) został usunięty na rzecz [[zwyczajny środek odwoławczy|nadzwyczajnego]] środka - [[skarga kasacyjna|skargi kasacyjnej]].
Ozncza to, że w przypadku każdego wyroku przysługuje nam prawo do odwołania się od tego orzeczenia do sądu nadrzednego wobec sądu wydającego wyrok.
W polskim prawie co najmniej dwuinstancyjność postępowania gwarantuje stronom art. 176 [[Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej|Konstytucji]].
Podstawowym celem kontroli instancyjnej jest naprawa wadliwej decyzji procesowej. Działania kontrolne uruchamiane są na wniosek podmiotu, wg którego decyzja sądu pierwszej instancji była niewłaściwa. Dodatkowym warunkiem uruchomienia tego działania jest przede wszystkim status [[strony]] w postepowaniu wobec którego kontrola instancyjna miałby zostać uruchomiona.
[[Kategoria:Postępowanie cywilne]]
[[Kategoria:Postępowanie karne]]
Kolejnym niezwykle ważnym elementem kontroli instancyjnej jest fakt, że podlegają jej jedynie wyroki i orzeczenia które jeszcze się nie [[uprawomocnienie|uprawomocniły]].
[[Kategoria:Postępowanie administracyjne]]
[[Kategoria:Wymiar sprawiedliwości]]
{{Prawo stub}}
| 