Wersja z 18:21, 4 wrz 2006 edytuj Salicyna (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Uprawnieni do logowania się z zablokowanych adresów IP 63 610 edycji m usunięcie powtórzenia ← poprzednia edycja		Wersja z 21:27, 22 gru 2007 edytuj anuluj edycję Rabidmoon (dyskusja \| edycje) 8212 edycji m Ujednoznacznienie linku z Energia na Energia (fizyka) przy pomocy Popups następna edycja →
Linia 7: Termokatoda [[emisja\|emituje]] elektrony pod wpływem nagrzania do wysokiej [[temperatura\|temperatury]]. Pierwsze termokatody budowano z [[wolfram (pierwiastek)\|wolframu]]. Wynikało to z wysokiej [[temperatura topnienia\|temperatury topnienia]] tego metalu. Termokatody wolframowe można mocno rozgrzać, co pozwala na zwiększenie termoemisji elektronów. Niestety [[praca wyjścia\|praca wyjścia]] dla tego materiału jest większa niż dla innych metali. Oznacza to duże straty [[~~energia~~Energia (fizyka)\|energii]]. Mała [[sprawność]] termokatody wolframowej powoduje, że nie da się uzyskać więcej niż kilka [[miliamper\|miliamperów]] na [[wat]] wydzielanej [[moc\|mocy]]. Jednocześnie konstruktorom nie udało się zaprojektować termokatody wolframowej żarzonej pośrednio. Wady termokatody wolframowej spowodowały opracowanie innych typów termokatod, czyli termokatody torowanej i [[tlenek\|tlenkowej]]. Termokatoda torowana zbudowana jest z drucika wolframowego z niewielką domieszką [[tor (pierwiastek)\|toru]]. Tor w czasie pracy katody [[dyfuzja\|dyfunduje]] na powierzchnię i pokrywa ją warstwą [[atom\|kilkuatomowej]] grubości. Termokatoda może być grzana do niższej temperatury, bo tor ma dużo niższą pracę wyjścia. W termokatodach torowanych można uzyskać znaczną oszczędność mocy żarzenia w stosunku do tych wykonanych z niedomieszkowanego wolframu.

Termokatoda: Różnice pomiędzy wersjami