Tereny królestwa Izraela anektowane przez Asyrię: Różnice pomiędzy wersjami

'''Starożytny Izrael pod panowaniem Asyrii''' przebywał w okresie od około [[722 p.n.e.]] do [[609 p.n.e.]].

 

 

W roku [[722 p.n.e.]] Królestwo Izraela zostało zajęte przez [[Asyria|Asyrię]]. Po jednym z buntów [[Żydzi|żydowskiej]] ludności [[Asyria|Asyryjczycy]] uprowadzili wielu [[Żydzi|Izraelitów]], a na ich miejsce osiedlili ludność z [[Babilonia|Babilonii]].

 

Podboje [[Asyria|Asyryjczyków]] doprowadziły do powstania największego imperium, jakie dotychczas widziano. Asyryjczycy opanowali całą [[Mezopotamia|Mezopotamię]], [[Lewant]] (745-720 p.n.e.), [[Palestyna (historyczna)|Palestynę]], [[Cypr (wyspa)|Cypr]], a także [[Egipt]] (około roku [[671 p.n.e.]]), który jednak utracili po 15 latach.

 

Na zdobycznych terenach utworzone zostały prowincje zarządzane przez urzędników wyznaczanych przez króla Asyrii, i zobowiązane do składania corocznych danin. Dla komunikowania się odległych prowincji ze stolicą budowano drogi, na których uruchomiono konną pocztę kurierską.

 

Powrót [[Żydzi|Izraelitów]] z niewoli babilońskiej możliwy był dopiero po [[538 p.n.e.]], za zgodą [[Persja|perskiego]] króla [[Cyrus|Cyrusa]], który podbił [[Babilonia|Babilon]]. Korzystając ze względnej autonomii [[Żydzi]] odbudowali [[Jerozolima|Jerozolimę]] i wznieśli Drugą [[Świątynia Jerozolimska|Świątynię]].

 

{|

|}

 

== Zobacz też ==

 

[[Kategoria:Starożytny Izrael]]