Roślina wieloletnia: Różnice pomiędzy wersjami

Charakterystyczną cechą roślin wieloletnich jest występowanie wzrostu wtórnego, [[tkanka wtórna|tkanek wtórnych]] i wtórnej budowy anatomicznej. Obserwuje się to w wieloletnich częściach bylin (np. w kłączach i korzeniach), głównie jednak w [[łodyga]]ch i korzeniach roślin zdrewniałych, na których tworzy się warstwa martwego [[korek (tkanka)|korka]]. Warstwa ta, pełniąca ochronną rolę, wraz z wiekiem rośliny staje się coraz grubsza.

 

 

Jest rzeczą charakterystyczną, że w surowych warunkach klimatycznych, np. w wysokich górach lub w [[tundra|tundrze]], maleje liczba [[roślina jednoroczna|roślin jednorocznych]] i [[rośliny dwuletnie|dwuletnich]], wzrasta natomiast procentowy udział roślin wieloletnich, które okazują się lepiej przystosowane do tych warunków. Rośliny wieloletnie, szczególnie zdrewniałe, stanowią również dominujący składnik [[klimaks]]u - ostatecznego etapu [[sukcesja ekologiczna|sukcesji ekologicznej]]. Na większości obszarów kuli ziemskiej etapem tym jest [[las]], w którym wieloletnie drzewa i krzewy stanowią zdecydowanie dominujący element.