Jus: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
mNie podano opisu zmian
→‎Jus w różnych językach: to sie nie czyta 'pęt' tylko 'pjat'
Linia 20:
Wielki jus występował w [[Cyrylica#Wsp.C3.B3.C5.82czesna_cyrylica_bu.C5.82garska|alfabecie bułgarskim]] aż do roku [[1945]]. W tym momencie zniknęła też głoska nosowa tylna. W niektórych dialektach bułgarskich lub macedońskich niedaleko [[Grecja|greckich]] miast [[Saloniki]] i [[Kastoria|Kastorii]] wciąż istnieje nosowa transkrypcja.
 
W [[Rosja|Rosji]] mały jus reprezentował [[jotyzacja|zjotyzowaną]] [[Я|ja]] w środku lub na końcu wyrazu. Współczesna litera [[Я]] została dodana w [[XVII wiek|XVII wieku]] podczas reformy ortografii w roku [[1709]]. Z tego powodu też litera [[Я]] w języku rosyjskim czasem jest czytana jak polskie ę (przykład: пять - pięć).
 
W Polsce, w której używa się [[język polski|języka polskiego]] będącym [[języki słowiańskie|językiem słowiańskim]] pisanym [[alfabet łaciński|alfabetem łacińskim]] litera ''[[Ę]]'' ma wartość fonetyczną małego jusu, a ''[[Ą]]'' - wielkiego jusu. Formy zjotyzowane są zapisywane kolejno: ''ię'', ''ią''.