Mit fallocentryczny: Różnice pomiędzy wersjami

'''Mit fallocentryczny''' - [[mit]], którego głównym tematem jest [[penis]] należący do [[bóg|boga]] lub [[bohater]]a i jego nadprzyrodzone właściwości. Mity fallocentryczne były niezwykle częste w kulturach przedchrześcijańskich, m.in. w kręgu kultur [[Semici|semickich]] i śródziemnomorskich. Zwykle poprzez boski penis i pochodzące z niego [[sperma|nasienie]] stwarzany lub formowany był świat. [[Sumer]]yjski bóg [[Enki]], według poematu z trzeciego tysiąclecia, swoim nasieniem napełnił dwie wielkie rzeki [[Mezopotamia|Mezopotamii]] - [[Tygrys]] i [[Eufrat]], zapewniając urodzaj. W sąsiednim [[Starożytny Egipt|Egipcie]] [[Atum]] miał stworzyć cały świat poprzez [[masturbacja|masturbację]]. W [[hieroglif]]icznych [[inskrypcja]]ch przypisano mu następujące słowa: "''Moja pięść stała się moją żoną. Kopulowałem z własną ręką''". Wokół świętego penisa osnuty został także sztandarowy mit starożytnego Egiptu - opowieść o [[Izyda|Izydzie]] i [[Ozyrys (bóg)|Ozyrys]]ie. Sam Ozyrys w ''[[Księga Umarłych|Księdze Umarłych]]'' stwierdza: "''Ja jestem Ozyrysem... sztywnym penisem''". Cechy fallocentryczne ma także [[Biblia|biblijna]] opowieść o przymierzu z narodem wybranym. To zostało przypieczętowane obrzezaniem - tym samym symbolem związku między [[Izraelici|Izraelitami]] a ich bogiem stał się penis. Motywy fallocentryczne nie są także obce [[hinduizm]]owi. Penis [[Siwa|Siwy]] jest motywem wielkiej liczby świętych dzieł. Pewien fallocentryzm pojawia się także w [[buddyzm]]ie. [[Budda]] rzekomo miał chowający sie członek, przypominający członek [[koń|konia]].

== Bibliografia ==

[[kategoriaKategoria:antropologiaAntropologia religii]][[kategoria:religioznawstwo]]