Amédée-François Lamy: Różnice pomiędzy wersjami

W roku [[1879]], jako [[podporucznik]], podjął służbę w 1. pułku piechoty [[Algieria|algierskiej]]. Z jednostką tą przemierzył pustynię [[Sahara]] w [[Afryka|Afryce]], biorąc udział w akcji zajęcia [[Tunezja|Tunezji]]; w [[1884]] został wysłany do [[Tonkin]]u, gdzie przebywał do roku [[1886]], po czym wrócił do Algierii, gdzie został ''aide-de-camp'' dowódcy dywizji i mógł poświęcić się badaniom Sahary i poznać jakość ''meharystów'', kawalerii na wielbłądach. Zafascynowany pustynią uczył się ówczesnej wersji [[survival]]u, czyli sztuki jak dać sobie radę i przeżyć w ekstremalnych warunkach: ''"Osobiście byłbym szczęśliwym móc żyć zupełnie bez jedzenia i bez picia. Właśnie próbuję to robić, ale z mizernymi rezultatami. Ciągle jeszcze muszę zjadać więcej niż sześć [[daktyl]]i dziennie: to straszne!"'' - pisał w jednym z listów do rodziców.

 

 

Następnego dnia zjednoczone kolonialne wojska francuskie starły sie z siłami [[Rabih az-Zubayr|Rabiha az-Zubayra]], [[Sudan|sudańskiego]] watażki, który ogłosił sie [[sułtan]]em i stworzył imperium na terytorium dzisiejszego Czadu i północnej [[Nigeria|Nigerii]]. Podczas tej, wygranej przez Francuzów, bitwy Lamy, który dowodził oddziałem strzelców, poległ od przypadkowej kuli. Na jego cześć pierwszy francuski gubernator Czadu, Émile Gentil, nazwał stolicę nowej kolonii [[Fort Lamy]], przemianowanej na [[N'Djamena]] w roku [[1973]].

 

Amédée-François Lamy, choć nie dokonał wielkich odkryć, odniósł znaczne zasługi w budowaniu francuskiego imperium kolonialnego w Afryce Zachodniej.

 

== Bibliografia ==

* Marcel Souzy, Les coloniaux français illustres B. Arnaud, Lyon 1940

 

{{DEFAULTSORT:Lamy, Amédée-François}}

[[Kategoria:Historia Afryki]]

[[Kategoria:Francuscy podróżnicy i odkrywcy]]