Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Belissarius (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Belissarius (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 1:
[[Grafika:Orzelek PSP.jpg|thumb|right|Orzeł Polskich Sił Powietrznych]]
[[Grafika:Pomnik Lotników Polskich w Northolt.jpg|thumb|right|Pomnik Lotników Polskich poległych w czasie II wojny światowej, Northolt]]
Po przegranej [[kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]] polski personel lotniczy i naziemny (podobnie jak i innych rodzajów sił zbrojnych) przedostał się do [[Francja|Francji]] i [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]]. Dzięki umowom z rządem francuskim na terenie tego kraju dość szybko powstały polskie jednostki wojskowe, w tym także lotnicze. W Wielkiej Brytanii sprawa była bardziej skomplikowana z uwagi na aspekty prawne: trudności z uznaniem suwerenności sił zbrojnych obcego państwa na własnym terytorium i dowództwa nad nimi. Początkowo zezwolono jedynie na uczestnictwo w walkach polskich pilotów w ramach dywizjonów angielskich (pod wyłącznie brytyjskim dowództwem i podlegających brytyjskim przepisom). W pierwszym okresie [[Bitwa o Wielką Brytanię|Bitwy o Anglię]], w sierpniu [[1940]] roku, do akcji weszło dwóch spośród dziesięciu wyszkolonych pilotów (obaj ze składu 65. Dywizjonu Indii Wschodnich).
 
Odpowiednia ustawa regulująca te zastrzeżenia została uchwalona [[22 sierpnia]] [[1940]]. Następnie [[11 czerwca]] 1940 (po ewakuacji z [[Dunkierka|Dunkierki]]) została podpisana pierwsza umowa pomiędzy rządami brytyjskim i polskim. Strona brytyjska zezwoliła na utworzenie dwóch dywizjonów bombowych z ośrodkiem szkolnym. Lotnicy, podlegający brytyjskiemu prawu i przepisom mieli składać dwie przysięgi. Polscy lotnicy mieli nosić brytyjskie mundury z polskim Orłem na czapce i napisem Poland na górnej części rękawów. Na samolotach mogły się pojawić polskie oznaczenia lotnicze (pomniejszona szachownica obok kokardy [[Royal Air Force|RAF]]), a na lotniskach mogła być wywieszana polska flaga lotnicza (poniżej flagi RAF).
 
W trakcie napływu kolejnych polskich żołnierzy do Anglii powstała konieczność podpisania kolejnej umowy. Została ona zawarta [[5 sierpnia]] [[1940]]. Uznano w niej, że Polskie Siły Powietrzne są częścią suwerennych [[Polskie Siły Zbrojne|Polskich Sił Zbrojnych]] – lotnicy mieli już składać tylko polską przysięgę wojskową. Zadeklarowano powstanie 4 dywizjonów bombowych, 2 dywizjonów myśliwskich oraz 1 dywizjonu współpracy z armią lądową oraz przewidziano (w razie potrzeb i możliwości) powstanie 3 kolejnych dywizjonów myśliwskich. Flagi polskie mogły być już umieszczane obok flag brytyjskich, zaś piloci mogli nosić także polskie oznaczenia stopni wojskowych i specjalności lotniczych. Ważnym elementem umowy było powstanie Inspektoratu PSP, którego Inspektor miał współpracować z brytyjskim Ministerstwem Lotnictwa w zakresie administrowania polskim personelem. Polskie jednostki lotnicze w dalszym ciągu miały podlegać dowództwu brytyjskiemu.