{{disambigR|dziennika wydawanego we Lwowie|"[[Słowo Polskie]]" – dziennik wydawany we [[Wrocław]]iu w latach 1945-2002}}
{{POV}}
{{Dopracować}}
'''Słowo Polskie''' - polska gazeta, wydawana od [[1895]] do [[1939]] we [[Lwów|Lwowie]].
''Słowo Polskie'' rozpoczął wydawać [[Stanisław Szczepanowski]] we [[Lwów|Lwowie]], w drukarni przy ul. Chorąższczyzny, a. redakcjaRedakcja mieściła się przy ul. Zimorowicza. Główną zaletą tego lwowskiego, endeckiego pismaczasopisma było to, że unikanounikało ono przedruków,a główniei opierano się na wiadomościach otrzymywanych telefonicznie lub telegraficznie z Polskikraju i z granicyzagranicy, najcześciejnajczęściej z [[Wiedeń|Wiednia]]. Był to dziennik [[Stronnictwo Narodowo-Demokratyczne|Stronnictwa Narodowo Demokratycznego]], które cieszyło się poparciem przemysłowców, handlowców, urzędników prywatnych i duchowieństwa i sfer uniwersyteckich, oraz sporych zastępów młodzieży. Zwolennicy popierali ''Słowo'', nie tylko ze względów ideologicznych, ale najbardzieji podobałpatriotycznych, narodowy sięa imtakże charakterz patriotycznypowodu inarodowy oraz radośćwesołości, jaką w swoich utworach dostarczał lwowski poeta [[Jan Zahradnik]].
Głównym wydawcą tego czasopisma był inżynier, nafciarz i przemysłowiec [[Wacław Wolski]] ( od [[1863]] do [[1922]] r.). Był znanyznanym nie tylko z finansowania ''Słowa Polskiego'', ale byłcenionymceniono wielkimgo patriotą,za którypatriotyzm. wW [[1918]] roku brał on czynny udział w obronie Lwowa. JegoŻona żonaWacława -[[Maryla Wolska]] z [[Młodniccy|Młodnickich]] pochodziła z rodziny o tradycjach patriotycznych. Często drukowała swoje wiersze w tym czasopiśmie, podpisując się "D-mol". Ich córka [[Beata Obertyńska|Beta Wolska po mężu Obertyńska]] również często drukowała wiersze w czasopiśmie ojca. Redaktorem Naczelnym ''Słowa Polskiego'' we Lwowie był wtedy [[Zygmunt Wasilewski]] (od 1865 do 19321932r.), który zrezygnował z funkcji naczelnego w ''Głosie''. On to spowodował, że ze "''Słowem"'' liczono się powszechnie. Jego artykuły wstępne podpisywane ''Digamma'' poruszały sprawy naczelne i najważniejsze, a nie zajmowały się regionalizmemregionalne. Wykształcił on takich dziennikarzy jak; [[Tadeusza Opioła|Tadeusza Opiołę]], [[Hieronima Wierzyńskiego|Hieronima Wierzyńskiego]],[[Witolda Trand|Witolda Tranda]] i [[Jerzy Bandrowski|Jerzego Bandrowskiego]].