8353
edycje
Związek Syndykalistów Polskich: Różnice pomiędzy wersjami
m
drobne zmiany
(Uaktualnienie) |
m (drobne zmiany) |
||
|
'''Związek Syndykalistów Polskich''' (ZSP) – polska cywilno-wojskowa
21 października [[1939]] r. powstał w [[Warszawa|Warszawie]] [[Związek "Wolność i Lud"]], bazujący na członkach przedwojennych organizacji o charakterze lewicowym i syndykalistycznym, jak: [[Związek Patriotyczny]], [[Związek Związków Zawodowych]], [[Polski Związek Zachodni]], [[Światowy Związek Polaków z Zagranicy]], lewicy [[Związek Młodzieży Demokratycznej|Związku Młodzieży Demokratycznej]], [[Instytut Oświaty i Kultury imienia S. Żeromskiego]] oraz kilku mniejszych [[lewica|lewicowych]] i syndykalistycznych grup. Wśród założycieli byli m.in. prof. [[Kazimierz Zakrzewski]], [[Jerzy Szurig]], [[Stanisław Bukowiecki]], S. Szwedowski, L. Bigosiński, [[Stefan Kapuściński]]. Organizacja składała się z pionu cywilnego z Komitetem Centralnym na czele oraz wojskowego. Na czele ZSP stał Komendant Główny, którym byli kolejno: S. Kapuściński, [[Roman Galicz]] i por. [[Jerzy Złotowski]] ps. "Poręba". Główne założenia programowe zostały przedstawione w deklaracji "Kujmy broń".
* idea stworzenia wspólnoty słowiańskiej w [[Europa|Europie]] Środkowej.
Podczas [[powstanie warszawskie|Powstania Warszawskiego]] na [[Stare Miasto (Warszawa)|Starym Mieście]] walczyła [[104
W lutym [[1944]] r. ZSP współtworzyło [[Centralizacja Stronnictw Demokratycznych, Socjalistycznych i Syndykalistycznych|Centralizację Stronnictw Demokratycznych, Socjalistycznych i Syndykalistycznych]]. Z inicjatywy ZSP zaczęły powstawać wówczas (głównie w Warszawie i na Kielecczyźnie) liczne komitety fabryczne, będące konspiracyjną namiastką związków zawodowych. We wrześniu 1944 r. ZSP uznał [[Krajowa Rada Narodowa|Krajową Radę Narodową]] i [[Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego]]. W zamian komuniści podpisali wspólną deklarację (nie zrealizowaną), która miała oddawać po zakończeniu wojny zarządzanie przemysłem w ręce związków zawodowych, a z Krajowej Rady Związków Zawodowych uczynić najwyższy organ polityki gospodarczej w państwie. ZSP oficjalnie nigdy nie została rozwiązana, jednak po [[1945]] r. nie podjęła dalszej działalności. Niektóre z osób z dawnego ZSP po wyzwoleniu włączyły się w odbudowę ruchu spółdzielczego.
{{Anarchizm}}
| |||