Wersja z 13:38, 29 lut 2008 edytuj Henryk Tannhäuser (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 30 693 edycje Nie podano opisu zmian ← poprzednia edycja		Wersja z 13:38, 29 lut 2008 edytuj anuluj edycję Henryk Tannhäuser (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 30 693 edycje Nie podano opisu zmian następna edycja →
Linia 3: '''Funktor''' - w teorii [[kategoria semantyczna\|kategorii semantycznych]] [[wyrażenie]], które nie jest [[nazwa\|nazwą]] ani [[zdanie\|zdaniem]], służące do konstrukcji wyrażeń bardziej złożonych - nazw, zdań lub bardziej złożonych funktorów. Wyrażenie, wraz z którym dany funktor tworzy wyrażenie bardziej złożone, to '''argument funktora'''. Podział wyrażeń na funktorym nazwy i zdania należy odróżnić od podziału na zdania, nazwy, [[predykat]]y i [[stała logiczna\|stałe logiczne]], wśród których wyróżnia się [[operator]]y i i [[spójnik]]i. Spośród elementów drugiego podziału do funktorów należą spójniki i predykaty. Termin "funktor" jako oznaczający jedną z trzech katergorii semantycznych przyjął się głównie w piśmiennictwie polskim za sprawą [[Tadeusz ~~Koatrbiński~~Kotatrbiński\|Tadeusza Kotarbińskiego]] i [[Stanisław Leśniewski\|Stanisława Leśniewskiego]], a także w piśmiennictwie obcym nawiązującym do polskiego, np. w pracach [[Yehoshua Bar-Hillel\|Bar-Hillela]]. W piśmiennictwie anglojęzycznym termin ''functor'' oznacza przede wszystkim funkory nazwotwórcze od argumentów nazwowych (''name-forming functors''). ==Klasyfikacja funktorów==

Funktor: Różnice pomiędzy wersjami