Szablon:Artykuł na medal: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
BaQu (dyskusja | edycje)
zajawka na wtorek
BaQu (dyskusja | edycje)
zajawka na środę
Linia 4:
|2= [[Grafika:Paul Cézanne 161.jpg|left|100px]]
Przez '''[[postawa ciała (psychologia)|postawę ciała]]''' rozumie się odruchowy sposób utrzymywania ciała w pozycji stojącej. Pod pojęciem tym kryje się także jeden z ważnych typów informacji z zakresu [[komunikacja niewerbalna|komunikacji niewerbalnej]]. Artykuł dotyczy drugiego rozumienia tego terminu i w tym sensie postawa ciała oznacza: to, jak [[ciało]] jest ustawione w relacji do innej osoby, czy grupy osób (na przykład postawa pochylona, postawa stojąca, siedząca itp.) oraz jak są ustawione względem siebie różne części ciała (np. noga nałożona na nogę, ręka w kieszeni itp.) lub [[Narząd ruchu|budowę ciała]], czyli to jak ciało wygląda (np. czy jest duże, ma szerokie plecy, słabe nogi, dużą głowę itp.)
|3= [[Grafika:KotlinHermanos Soznatelnyy DN-SN-87-07359Quay.jpg|left|100px]]
'''[[Bracia Quay|Stephen i Timothy Quay]]''' (często jako "Brothers Quay" albo "Brothers Quaij") (urodzeni [[17 czerwca]] [[1947]] w Norristown koło [[Filadelfia|Filadelfii]], [[Pensylwania]]), bracia bliźniacy, twórcy filmowych [[Film animowany|animacji]], reklam telewizyjnych, [[scenografia|scenografowie]] filmowi i teatralni. Reżyserzy dwóch filmów pełnometrażowych (''[[Instytut Benjamenta|Instytutu Benjamenta]]'' i ''[[Stroiciel trzęsień ziemi|Stroiciela trzęsień ziemi]]'') oraz wielu krótkometrażowych animacji, z których najsłynniejszą jest adaptacja opowiadania [[Bruno Schulz|Brunona Schulza]], ''[[Ulica krokodyli]]''. Bracia Quay współpracowali również z ludźmi teatru i opery. Ich udział w adaptacji ''[[Krzesła|Krzeseł]]'' [[Eugene Ionesco|Ioneski]] w reżyserii Simona McBurneya na deskach Complicite/ Royal Court Theatre został uhonorowany w [[1998]] roku prestiżową [[nagroda Tony|nagrodą Tony]] (Drama Desk Award for Best Design).
'''[[Niszczyciele projektu 56]]''' – seria 31 [[ZSRR|radzieckich]] [[niszczyciel]]i z okresu powojennego. Zostały określone jako typ ''Spokojnyj'', natomiast według nomenklatury [[kod NATO|NATO]] otrzymały oznaczenie typu ''Kotlin''. Były to ostatnie radzieckie klasyczne niszczyciele. Spośród nich, 4 okręty ukończono według projektów 56EM i 56M jako pierwsze radzieckie [[niszczyciel rakietowy|niszczyciele rakietowe]], typu ''Biedowyj'', w kodzie NATO: typ ''Kildin''. Część okrętów projektu 56 po przebudowie również stała się niszczycielami rakietowymi. Jedynym zagranicznym użytkownikiem okrętów tego typu była Polska (ORP [[ORP Warszawa (niszczyciel 1970)|"Warszawa"]]). Po II wojnie światowej w ZSRR podjęto wielkoseryjną budowę niszczycieli [[niszczyciele projektu 30bis|projektu 30bis]], opartych jeszcze na projekcie przedwojennym, lecz jednocześnie dostrzegano potrzebę nowocześniejszych i większych jednostek tej klasy. Początkowo zaprojektowano i zbudowano w jednym egzemplarzu wielki niszczyciel "Nieustraszimyj" projektu 41, lecz nie spełnił on oczekiwań. Został on uznany za zbyt duży, a przy tym osiągał zbyt małą prędkość, toteż w [[1951]] zdecydowano zaprojektować w oparciu o jego konstrukcję nieco mniejsze jednostki, o podobnej [[siłownia okrętowa|siłowni]]. Efektem były duże niszczyciele projektu 56.
|4= [[Grafika:Astrid Lindgren 1924.jpg|left|100px]]
'''[[Literatura szwedzkojęzyczna]]''' – termin odnoszący się do dzieł literackich stworzonych w [[język szwedzki|języku szwedzkim]] w samej [[Szwecja|Szwecji]] oraz twórczości literackiej w języku szwedzkim pisanej w [[Finlandia|Finlandii]] i na [[Wyspy Alandzkie|Wyspach Alandzkich]]. W artykule omówiono także twórców piszących po [[Łacina|łacinie]], jeśli ich działalność miała istotny wpływ na rozwój kultury i literatury szwedzkojęzycznej. Pierwsze przypisywane literaturze szwedzkojęzycznej teksty o charakterze literackim związane są z datowaną na XI wiek kulturą [[kamienie runiczne|kamieni runicznych]]. Po wprowadzeniu chrześcijaństwa literatura ta, choć z pewnym opóźnieniem, rozwijała się w rytm europejskich przemian kulturowych. Najwybitniejszym przedstawicielem średniowiecza była tworząca pisma mistyczne, katolicka współpatronka Europy [[Święta Brygida Szwedzka|św. Brygida Szwedzka]] (ok. 1302-73). Następnym momentem, gdy na gruncie literatury szwedzkiej pojawiły się osobowości o formacie ogólnoeuropejskim, było [[oświecenie (okres)|oświecenie]]. Warto tutaj wspomnieć przyrodnika [[Karol Linneusz|Karola Linneusza]] (1707-78), mistyka [[Emanuel Swedenborg|Emanuela Swedenborga]] (1688-1772) i barda [[Carl Michael Bellman|Carla Michaela Bellmana]] (1740-95). Swoją obecność w kulturze światowej zaznaczyli też Szwedzi na przełomie XIX i XX wieku naturalistycznymi i mistycznymi dramatami autorstwa [[August Strindberg|Augusta Strindberga]] (1849-1912) oraz żywą prozą [[Selma Lagerlöf|Selmy Lagerlöf]] (1858-1940). Ich osiągnięciom dorównał w XX wieku eksperymentator, poeta, prozaik i dramaturg [[Pär Lagerkvist]] (1891-1974). Ogromną popularność zdobyły napisane w języku szwedzkim dzieła [[Astrid Lindgren]] (1907-2002), autorki ''[[Dzieci z Bullerbyn]]'', oraz [[Tove Jansson]] (1914-2001), twórczyni świata [[Muminki|Muminków]].