Rezerwat przyrody Śnieżnik Kłodzki: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Jaknowy (dyskusja | edycje)
lit.
Linia 19:
[[Image:Śnieżnik - pozostałość po wieży PL.jpg|200px|left|thumb|Gruzowisko kamienne po byłej wieży widokowej]]
===Położenie===
Rezerwat, położony w [[Sudety Wschodnie|Sudetach Wschodnich]], w południowo-wschodniej części [[Masyw Śnieżnika|Masywu Śnieżnika]], na terenie [[Śnieżnicki Park Krajobrazowy|Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego]], na północnym zboczu [[Śnieżnik (góra)|Śnieżnika]], około 0,8 km., na wschód, powyżej [[Hala pod Śnieżnikiem|Hali pod Śnieżnikiem]].
===Charakterystyka===
Rezerwat został utworzony w 1954 roku, [[Zarządzenie]]m Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego, [[Monitor Polski]] z 1965 r, Nr 63, Poz. 350. Jest to rezerwat krajobrazowo-florystyczny o powierzchni 181,24 ha., utworzony dla ochrony ciekawych i rzadkich gatunków owadów chronionych oraz naturalnych [[zbiorowisko roślinne|zbiorowisk roślinych]]. Rezerwat utworzono głównie dla zachowania i ochrony najwyższego wzniesieniewzniesienia w [[Sudety Wschodnie|Sudetach Wschodnich]] (1425 m npmn.p.m.) z [[rośliny zielne|roślinnością zielną]] reprezentującą rośliny górskie i kilka gatunków elementu karpackiego w [[Sudety|Sudetach]].
 
Rezerwat "Śnieżnik Kłodzki" utworzono na wysokości od 1150 do 1425 m n.p.m., na północnym [[rozróg|rozrogu]] kopulastego szczytu Śnieżnika, w celu ochronny [[zespół roślinny|zespołu roślinności zielnej]], [[siedlisko|siedlisk]] traw i [[ziołorośla|ziołorośli]] wysokogórskich, reprezentujących resztki elementu karpackiego w Sudetach. Rezerwat obejmuje obszar 192,9 ha, z czego 111,7 ha powierzchni objęte jest ochroną ścisłą. Śnieżnik jest najwyższym wzniesieniem w polskiej części Sudetów Wschodnich, zbudowany jest z [[granitognejs]]ów śnieżnickich i jako jedyny w tej części przekracza górną granicę lasu. Powierzchnię leśną rezerwatu zbliżoną swoim charakterem do naturalnego lasu, tworzy górnoreglowy las świerkowy, zakwalifikowany do boru wysokogórskiego. Lasów tego typu zachowało się w Sudetach bardzo niewiele. W partii szczytowej bezleśną kupułę Śnieżnika pokrytą [[rumosz skalny|rumoszem skalnym]] i kępami kosodrzewiny, porasta łąka wysokogórska z trawami i typowo górską roślinnością.
Linia 28:
 
===Flora===
Na bezleśnej połaci występuje kilka rzadkich i chronionych roślin jak [[gółka długoostrogowa]], [[fiołek sudecki]] i [[endemit]] na skalę światową, jeden z podgatunków [[pierwiosnka wyniosła|pierwiosnki wyniosłej]]. W partiach podszczytowych rosną też sztucznie nasadzone kosodrzewiny. Najwięcej jest traworośli, w których przeważa [[trzcinnik owłosiony]]. Wśród wielewielu rzadkich gatunków roślin wysokogórskich stanowiska ma: [[rzeżucha trójlistkowa]], [[pępawa wielkokwiatowa]], [[podrzeń żebrowiec]], [[lepiężnik biały]], [[fiołek sudecki]], [[kokoryczka okółkowa]], [[szarota norweska]]. Jedyne stanowisko w Sudetach mają tu:
[[szczwoligorz pochwiasty]] i trawa [[owsica spłaszczona]] oraz pięknie kwitnący [[dzwonek brodaty]], który ma drugie stanowisko w sąsiednich [[Góry Bialskie|Górach Bialskich]]. Do rzadkich wysokogórskich roślin należy: [[turzyca czarniawa]], [[wierzbownica mokrzycowa]], [[marchwica pospolita]] i [[jastrzębiec alpejski]].
 
===Fauna===
*Z ssaków na terenie rezerwatu występują: [[jeleń]], [[sarna]], [[dzik]], [[zając]], [[lis]], [[borsuk]]. W najbliższej okolicy rezerwatu odnotowano [[kozica alpejska|kozicę alpejską]].
*Z ptaków gnieździ się: [[cietrzew]], [[jastrząb]], [[kruk]], [[dzięcioły]], [[drozd]]a, [[bocian czarny]].
*Z gadów występuje [[żmija zygzakowata]] oraz [[salamandra plamista]].
*zZ motyli występuje tutaj gatunek nie występującewystępujący nigdzie indziej w Polsce. Są to motyle, gąsieniczki, spotykane jedynie na Kamczatce.
 
===Historia===
W 1938 roku, władze niemieckie, ze względu na wybitne walory przyrodnicze, uznały za obszar ochronny szczytowe partie wzniesienia , o powierzchni wynoszącej 450 ha, uznanały za obszar ochronny. Na obszarze ochronnym na mocy ówczesnego prawa zabroniono uszkadzania roślinności, zakładania kamieniołomów, polowania i płoszenia zwierzyny. Po 1945 roku rezerwat przez kilka lat czekał na ponowną prawną ochronę, na mocy prawa został reaktywowany dopiero w 1965 roku na obszarze 181 ha.
W 1975 roku ze względu na zły stan zburzono kamienną [[wieża widokowa|wieżę widokową]]. W drugiej połowie [[XX wiek]]u na teren rezerwatu wprowadzono kosodrzewinę.