George Buchanan: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Red 81 (dyskusja | edycje)
m popr. kat.
drobna poprawka linku
Linia 3:
Studia rozpoczął na [[Sorbona|Uniwersytecie Paryskim]] w wieku 14 lat, ukończył je w [[Glasgow]] 11 lat później, uzyskując stopień [[bakałarz]]a. Po ukończeniu studiów wyjechał do [[Paryż]]a, gdzie został profesorem tamtejszego uniwersytetu; wkrótce przeszedł na [[kalwinizm]]. W [[1537]] powrócił do rodzinnej Szkocji, gdzie napisał dwie głośne [[satyra|satyry]] na [[Franciszkanie|zakon franciszkanów]]. Dzięki pierwszej satyrze król [[Jakub V]] powierzył mu wychowanie jednego ze swoich nieślubnych synów. Druga satyra spowodowała reakcję [[kardynał]]a Beatona, który nakazał aresztować Buchanana. Zmuszony do ucieczki, udał się do Paryża, a stamtąd do [[Bordeaux]].
 
W Bordeaux został profesorem [[łacina|łaciny]], poświęcił się także pracy literackiej, m.in. tłumaczył tragedie [[Grecja|greckie]] na łacinę. W [[1547]] został profesorem na [[portugaliaPortugalia|portugalskim]] [[Uniwersytet Coimbra|Uniwersytecie Coimbra]]. Gdy uniwersytet opanowali [[jezuici]], Buchanan jako [[Herezja|heretyk]] został aresztowany i osadzony w [[Lizbona|lizbońskim]] klasztorze Sao Bento. Poddano go [[indoktrynacja|indoktrynacji]] mającej przywrócić go na łono Kościoła katolickiego. Po czterech latach został zwolniony i powrócił przez [[Anglia|Anglię]] do Paryża, gdzie poświęcił się studiom [[teologia|teologicznym]]. W [[1560]] na stałe powrócił do Szkocji i ponownie publicznie ogłosił się stronnikiem [[protestantyzm]]u.
 
Zwolennik [[Maria I Stuart|Marii Stuart]], po zamordowaniu z jej rozkazu [[lord Darnley|lorda Darnleya]] stał się zagorzałym przeciwnikiem królowej Szkocji. W [[1570]] został wychowankiem małoletniego króla [[Jakub I (król Anglii i Szkocji)|Jakuba VI]], w tym czasie kierował także kancelarią królewską (do [[1579]]) i był strażnikiem pieczęci.