Miotacz ognia: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m robot dodaje: ro:Aruncător de flăcări |
Wprowadziłem drobną ciekawostkę co do zastosowania mitoaczy płomienia podczas II wojny światowej. Informacja pochodzi z Discovery także jest potwierdzona |
||
Linia 15:
W [[1933]] roku miotacze ognia zostały zamontowane po raz pierwszy na [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radzieckim]] [[czołg]]u [[T-26|OT-26]], a wkrótce potem podobne miotacze na [[tankietka]]ch [[L3/33|CV3/33]] i [[L3/33|CV3/35]] (wersja L3 ''Lancia Fiamme'') zamontowali [[Włochy|Włosi]]. Włosi także po raz pierwszy użyli w działaniach bojowych miotaczy zmechanizowanych w trakcie [[Wojna włosko-abisyńska 1935-1936|walk w Etiopii]].
W trakcie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] miotacze ognia zamontowane na pojazdach pancernych były szeroko stosowane, także miotacze przenośne były na wyposażeniu wszystkich armii biorących udział w wojnie. Stosowano je przede wszystkim do niszczenia bunkrów. Przykładem takiego zastosowania, może być czołg na wyposażeniu angielskim - Churchill Crocodile, którego efektywny zasięg miotacza sięgał nawet do 100 metrów.
Podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] armie wszystkich stron stosowały na polu walki miotacze ognia rozmaitych typów, ze szczególnym uwzględnieniem modeli plecakowych.
| |||