Louis Phélypeaux (1705–1777): Różnice pomiędzy wersjami

Jego ojcem był [[Louis Phélypeaux (1672-1725)|Louis Phélypeaux]], [[markiz]] de La Vrillière, a matką [[Françoise de Mailly-Nesle]] (1688-1742), zastąpił swego ojca jako [[sekretarze stanu ds. protestantów|sekretarz stanu ds. protestantów]], który był odpowiedzialny za kontrolę poczynań [[Hugenoci|Hugenotów]]. Nie przeszkodziło mu to zostać wolnomularzem w [[1735]]. W roku [[1749]] [[Ludwik XV]] uczynił go [[Sekretarz Stanu Domu Królewskiego|Sekretarzem Stanu Domu Królewskiego]], na którym to stanowisku pozostał do roku [[1775]], ustanawiajacustanawiając rekord długości służby ministerialnej. Otrzymał [[Order Świętego Ducha]] i służył jako kanclerz zakonu. Gdy odwołano [[Étienne-François de Choiseul|Étienne-François de Choiseula]] w grudniu [[1770]] roku, służył jako [[francuscy ministrowie spraw zagranicznych|sekretarz spraw zagranicznych]] do czerwca roku [[1771]]. Użycie przezeń metody ''[[lettres de cachet]]'' w sprawie [[La Chalotais]]'a wywołało kontrowersje, więc w roku [[1775]] Phélypeaux zrezygnował z wszystkich ministerialnych stanowisk.