Gry wojenne (film 1983): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Aradek (dyskusja | edycje)
m kat., drobne redakcyjne
m poprawa linków
Linia 42:
Po ucieczce David kontaktuje się z Jennifer oszukując automat telefoniczny. Prosi Jennifer o wykupienie dwóch biletów do Oregonu, gdzie spotykają się z profesorem Falkenem. Falken tłumaczy im, że holokaust nuklearny jest nieunikniony. Falken postanawia jednak pomóc Davidowi i Jennifer i zabiera ich helikopterem do NORADu.
 
W międzyczasie NORAD jest gotowy do odpalenia głowic. Falken, David i Jennifer docierają w ostatniej chwili, aby przekonać Joshuę, by nie odpalać rakiet. Wszystkie siły powietrzne i lądowe zostają zatrzymane. Joshua myśli, że radziecki rząd ma swoje wtyki na wysoko postawionych stanowiskach w armii USA i próbuje ataku [[Atak_brute_force|brute-force]] aby znaleźć wszystkie kody potrzebne do wystrzelenia głowic. Falken stara się wyłączyć Joshuę, jednak odkrywa, iż jego backdoor do WOPRu nie działa. David uruchamia jednak grę w [[kółko i krzyżyk]]. Jako liczbę graczy podaje 0 - Joshua grać będzie sam ze sobą. Wszystkie partie kończą się remisem, co Joshua interpretuje jako zagładę ludzkości.
 
W końcu Joshua zdaje sobie sprawę, iż wojny nie można wygrać. Przeładowuje to jego pamięć, co prowadzi do restartu WOPRu i połowy NORADu. Joshua wita się w końcu z profesorem Falkenem i oznajmia: "Dziwna gra. Jedynym zwycięskim ruchem jest nie grać."