Konstantyn I (król Szkocji): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Stv.bot (dyskusja | edycje)
Nous (dyskusja | edycje)
m poprawa linków
Linia 5:
Konstantyn pomyślnie odparł w [[864]] r. najazd swojego szwagra, [[Olaf Biały|Olafa Białego]] z [[Dublin (miasto)|Dublina]]. Następna wyprawa [[Normanowie|Normanów]] na szkockie ziemie pod wodzą [[Thorsten Czerwony|Thorstena Czerwonego]] również została powstrzymana. Kolejne wyprawy Wikingów z Dublina kierowały się bardziej na południe, do [[Brytowie|brytyjskiego]] królestwa [[Strathclyde]]. Po złupieniu jego stolicy, [[Dumbarton]], w [[872]] r. Olaf w porozumieniu z Konstantynem zamordował króla [[Arthgal|Arthgala]], a władcą Strathclyde został inny szwagier Konstantyna – [[Rhun (król Strathclyde)|Rhun]], ale już jako podległy szkockiemu królowi.
 
Ostatecznie ze starć z Normanami Konstantyn wyszedł pokonany. Najeźdźcy z Dublina założyli swoją osadę w [[Fife]] (na wschodzie [[Szkocja|Szkocji]]) skąd dokonywali dalszych najazdów. Konstantyn zginął w jednej z bitew z Wikingami [[Bitwa pod Levin|pod Inverdovat]] w [[877]] r. i został pochowany na wyspie [[Iona (wyspa)|Iona]], tradycyjnym miejscu spoczynku królów szkockich. Tron po nim objął jego młodszy brat [[Aedh|Aed]], a jedyny syn panował w latach [[889]]–[[900]] jako [[Donald II]].