Bojaźń Boża: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne |
|||
Linia 9:
Upodoba sobie w bojaźni Pańskiej ('''Iz 11,2-3''')
==Bojaźń Boża w Nowym Testamencie==
W [[Nowy Testament|NT]] [[Jezus]] wzbudza '''''bojaźń''''' swoją niepojętą władzą, cudami i ukazywaniem się uczniom po śmierci. Często sam uspokaja [[apostoł]]ów: '''Nie bójcie się!''' Nowe Przymierze usuwa '''''bojaźń''''' rozumianą jako strach:▼
Dar bojaźni Bożej jest tym usposobieniem duszy, które sprawia, że pod działaniem Ducha Świętego odczuwa ona jakby instynktownie, wraz z wielkim szacunkiem dla Bożego majestatu i bezgranicznym upodobaniem w Jego ojcowskiej dobroci, żywy wstręt i odrazę do wszystkiego, co mogłoby obrażać tak dobrego, miłosiernego i miłości godnego Ojca: W duszy ożywionej tym darem — pisze św. Teresa z Avila- góruje ponad wszystkim bojaźń obrażania Boga, swego Pana i gorące pragnienie, by czynić we wszystkim Jego świętą wolę.
Tak pojęta bojaźń Boża nie musi wiązać się z uczuciem strachu, ale z głębokim szacunkiem i uznaniem wyższości Boga nad wszelkim Jego stworzeniem.
▲W [[Nowy Testament|NT]] [[Jezus]],
W miłości nie ma lęku,
lecz doskonała miłość usuwa lęk,
Linia 15 ⟶ 20:
Ten zaś, kto się lęka,
nie wydoskonalił się w miłości ('''1 J 4,18''')
Bojaźń Boża chroni od pychy. Bojaźni Bożej musi towarzyszyć dziecięca ufność w Boże miłosierdzie i niezłomna wiara w Jego wierność, że nas podtrzymuje (1 P 5,10)
==Zobacz też:==
* [[Miłosierdzie]]
| |||