Odrodzenie celtyckie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
G.bot (dyskusja | edycje)
ort. [http://poradnia.pwn.pl/lista.php?id=1470], dr. techniczne
MastiBot (dyskusja | edycje)
m robot dodaje: es:Renacimiento céltico; zmiany kosmetyczne
Linia 55:
[[William Butler Yeats]], laureat [[Nagroda Nobla w dziedzinie literatury|literackiej Nagrody Nobla]] w [[1923]] roku, uważany jest za najwybitniejszego pisarza Irlandii i za jedną z najważniejszych postaci Odrodzenia Irlandzkiego. W twórczości Yeatsa zwykło się wyróżniać kilka etapów. Pierwszy, młodzieńczy, trwający do połowy lat 80. to okres poezji w stylu romantyków, czy [[prerafaelici|prerafaelitów]] angielskich, z dużą dawką uczuciowości i żywiołu imaginacyjnego. Drugi rozpoczął się w [[1885]] roku. Właśnie wtedy dwudziestoletni William zetknął się z charyzmatycznym patriotą Johnem O'Learym i wówczas właśnie, jak pisze [[Wanda Rulewicz]], ''zdecydował się zostać pisarzem irlandzkim''. Niedługo po tym spotkaniu Yeats powiedział: ''Nie ma wielkiej literatury bez narodowości ani wielkiej narodowości bez literatury''. Odtąd przyszły noblista zaczął rozwijać rodzące się już od dzieciństwa fascynacje celtyckie, które również stały się tematem jego poezji i dramatów. W tym trudnym dla Irlandii czasie podporządkowania Wielkiej Brytanii, Yeats unikał (inaczej niż działający niemal pół wieku wcześniej poeci z kręgu ''Młodej Irlandii'', których zresztą bardzo krytykował) otwartego głoszenia patriotyzmu, ale właśnie wtedy, paradoksalnie, stał się największym narodowym pisarzem irlandzkim.
 
Yeats pisał wyłącznie po angielsku, nie znał gaelickiego. Był zresztą bardzo otwarty na kulturę brytyjską, twierdził, że ''studiowanie innych literatur może tylko wzbogacić literaturę irlandzką''. Chociaż przestrzegał przed zbytnim kosmopolityzmem, parafrazując [[Voltaire|Woltera]] powiedział: ''Trzeba zająć się własnym ogrodem, tak aby był piękny i zielony''. Twórczość Yeatsa to próba znalezienia kompromisu między narodową tradycją, a napierającymi i nieuniknionymi wpływami innych kultur (także hinduskiej i japońskiej, którymi był zafascynowany), między dawnymi wierzeniami, a nowoczesnością i nowymi, nieznanymi kiedyś, problemami człowieka. W roku [[1935]] roku, kiedy poeta świętował swoje siedemdziesiąte urodziny, w [[The Times|''Timesie'']] ukazał się duży artykuł o jego życiu i pracy. Dziennikarz podsumował sylwetkę Yeatsa słowami: ''Jest właściwie pierwszym od czasów [[Jonathan Swift|Swifta]], który był w stanie połączyć anglo-irlandzką tradycję ze zdecydowanym nacjonalizmem''.
 
Stworzony przez Yeatsa system filozoficzny, który on sam nazwał [[mistycyzm ortodoksyjny|mistycyzmem ortodoksyjnym]] zawiera w sobie elementy chrześcijańskie, ale i wszystko to co duchowe, wizjonerskie i okultystyczne, czyli, jak sam powiedział, ''to co powinno się znaleźć w centrum zainteresowania poetów irlandzkich, gdyż odpowiada naturze celtyckiej''.
Linia 92:
[[de:Irische Renaissance]]
[[en:Celtic Revival]]
[[es:Renacimiento céltico]]
[[fr:Celtic revival]]
[[gl:Rexurdimento celta]]