Rozruch oporowy: Różnice pomiędzy wersjami

Podczas rozruchu rezystor włącza się w obwód [[twornik]]a. [[Uzwojenie wzbudzenia]] zasilane jest pełnym [[napięcie]]m.

W chwili rozruchu ''n''=0, więc prąd rozruchowy jest około 10...30 razy większy od prądu znamionowego. Przepływ tak dużego prądu może uszkodzić maszynę, jak również stanowi zbyt duże obciążenie sieci zasilającej. W związku z tym rozruchu silnika dokonuje się poprzez regulację napięcia od 0 do wartości znamionowej (przy użyciu tyrystorowych zespołów napędowych, stosowanych w przemyśle do napędu silników bocznikowych) lub poprzez włączenie szeregowo z twornikiem regulowanego rezystora zwanego rozrusznikiem.

 

Wartość rezystancji Rr dobiera się tak, aby prąd rozruchowy nie przekraczał (1,2...2)Itn. Rozruch silnika bocznikowego przeprowadza się zmieniając rezystancję Rr od wartości maksymalnej do zera, przy maksymalnym strumieniu wytworzonym przez uzwojenie. Ponieważ będzie zmniejszony prąd It dlatego, jak wynika ze wzoru (7.2), należy podczas rozruchu zapewnić maksymalny strumień, aby uzyskać duży moment elektromagnetyczny silnika i krótki czas rozruchu. Rozrusznik silnika bocznikowego (rys.7.6) jest więc zbudowany w taki sposób, aby w obwód twornika włączana była regulowana rezystancja, natomiast obwód wzbudzenia włączany był bezpośrednio do sieci.