Roślinność kserotermiczna: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Kenraiz (dyskusja | edycje)
m będę to ratował
Kenraiz (dyskusja | edycje)
przeredagowanie, grafika
Linia 1:
[[Grafika:Quercus pubescens in Bielinek kz.jpg|thumb|right|250 px|Murawa i dąbrowa kserotermiczna na zboczu doliny Odry w [[Rezerwat przyrody Bielinek|rezerwacie Bielinek]]]]
'''Roślinność kserotermiczna''', '''rośliny kserotermiczne''' - [[rośliny]] należące do [[kserofity|kserofitów]].
'''Roślinność kserotermiczna''' - [[zbiorowisko roślinne|zbiorowiska roślinne]] wykształcające się na [[siedlisko (biologia)|siedliskach]] o bardzo silnym [[insolacja|nasłonecznieniu]], silnie nagrzewających się, z niewielką dostępnością wody. W zbiorowiskach tego rodzaju dominują z reguły [[rośliny]] przystosowane do tego typu warunków określane mianem [[kserofity|kserofitów]].
 
Roślinność kserotermiczna występuje na rozległych obszarach znajdujących się pod wpływem [[Klimat zwrotnikowy|klimatu zwrotnikowego]] (wysokie temperatury, niskie opady). W [[Polska|Polsce]] naturalne warunki do rozwoju roślinności kserotermicznej wykształcają się na erodujących krawędziach dolin rzecznych o wystawie południowej. Oddziaływanie człowieka polegające na wycinaniu lasów i wprowadzenie wypasu umożliwiło utrzymanie się lub rozprzestrzenienie się tego typu siedlisk na zboczach dolin także po uregulowaniu rzek. Współcześnie, ograniczenie [[pasterstwo|pasterstwa]] spowodowało sukcesję roślinności zaroślowo-leśnej na dotychczasowych siedliskach kserotermicznych i w konsekwencji zmianę warunków ekologicznych i ustępowanie roślinności kserotermicznej. Dlatego też wszystkie występujące u nas siedliska kserotermiczne tj. murawy kserotermiczne z klasy ''Festuco-Brometea'' oraz dąbrowy kserotermiczne z [[dąb omszony|dębem omszonym]] stanowią [[siedlisko przyrodnicze]] wymagające ochrony w sieci [[Natura 2000]].
W [[Polska|Polsce]] nie tylko przez lasy i zarośla, lecz również murawy kserotermiczne, które trafiają się zazwyczaj w wapiennym lub lessowym podłożu, na suchych słonecznych zboczach wzgórz, dolin i wąwozów, najwięcej w miejscach o wystawie południowej. Takie usytuowanie stwarza bardzo dobre warunki termiczne, natomiast nie sprzyja dobremu zaopatrzeniu w wodę. Dlatego występują tu różne termofilne kserofity. Optimum wegetacyjne przypada na późną wiosnę - początek lata.
 
'''Zobacz też:'''
*[[suchorośla]].