Wersja z 19:04, 17 paź 2007 edytuj Gładka (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 24 152 edycje m lit. ← poprzednia edycja		Wersja z 11:48, 1 maj 2008 edytuj anuluj edycję 88.220.67.252 (dyskusja) drobne merytoryczne następna edycja →
Linia 1: '''Jan Biskupiec, Jan z Opatowca''' lub Jan z Zaborowa (Jan Zaborowski) (ur. [[1376]] r., zm. [[1452]] r.) Pochodził z [[Mieszczaństwo\|mieszczańskiej]](rzemieślniczej) rodziny [[Kraków\|krakowskiej]]. Śluby zakonne złożył w konwencie zakonu o.o. [[dominikanie\|Dominikanów]] w [[Opatowiec\|Opatowcu]] , miasteczku należącym do kasztelami [[Wiślica\|wiślickiej]]. W wieku (28 lat) zostaje wybrany w [[1405]] r. na [[przeor]]a krakowskiego zgromadzenia dominikanów. W tym samym czasie prowadzi zajęcia z teologii, a sam zapisuje się na studia w Akademii Krakowskiej (1407 r.) celem uzupełnienia swojego wykształcenia. Pochodził z [[Mieszczaństwo\|mieszczańskiej]] rodziny [[Kraków\|krakowskiej]]. Był [[dominikanin]]em - wstąpił do klasztoru o.o. Dominikanów w [[Opatowiec\|Opatowcu]]. W roku [[1405]] został przeorem krakowskich dominikanów, a w [[1414]] został [[prowincjał]]em polskiej prowincji zakonu. Był bliskim współpracownikiem, spowiednikiem i doradcą króla [[Władysław Jagiełło\|Władysława Jagiełły]]. W latach [[1409]] - [[1410]] brał udział w [[Sobór w Pizie\|soborze w Pizie]]. Aby objąć [[biskupstwo chełmskie]] - z polecenia samego króla - zrzekł się w [[1417]] r. funkcji prowincjała Dominikanów. Wdał się w konflikt z biskupem krakowskim [[Zbigniew Oleśnicki (kardynał)\|Zbigniewem Oleśnickim]], którego przedmiotem była sprawa przyłączenia archidiakonatu lubelskiego (należącego do [[diecezja krakowska\|diecezji krakowskiej]]) do biskupstwa chełmskiego.▼ ▲~~Pochodził z [[Mieszczaństwo\|mieszczańskiej]] rodziny [[Kraków\|krakowskiej]]. Był [[dominikanin]]em - wstąpił do klasztoru o.o. Dominikanów w [[Opatowiec\|Opatowcu]].~~ W ~~roku [[1405]] został przeorem krakowskich dominikanów, a w~~ [[1414]] został [[prowincjał]]em polskiej prowincji zakonu. Był bliskim współpracownikiem, spowiednikiem i doradcą króla [[Władysław Jagiełło\|Władysława Jagiełły]]. W latach [[1409]] - [[1410]] brał udział w [[Sobór w Pizie\|soborze w Pizie]]. Aby objąć [[biskupstwo chełmskie]] - z polecenia samego króla - zrzekł się w [[1417]] r. funkcji prowincjała Dominikanów. Wdał się w konflikt z biskupem krakowskim [[Zbigniew Oleśnicki (kardynał)\|Zbigniewem Oleśnickim]], którego przedmiotem była sprawa przyłączenia archidiakonatu lubelskiego (należącego do [[diecezja krakowska\|diecezji krakowskiej]]) do biskupstwa chełmskiego. Zachowane w [[Biblioteka Raczyńskich w Poznaniu\|Bibliotece Raczyńskich w Poznaniu]] ustawy czterech [[synod]]ów (1434-1440, 1440/41, 1445 i 1449), których autorem był biskup chełmski, stanowią wyjątkowy dokument dziejów diecezji chełmskiej. Dopiero na tle owych statutów synodalnych możemy w pełni docenić osobowość Jana Biskupca jako zakonnika, biskupa i męża stanu. [[Kategoria:Dominikanie (biografie)]] [[Kategoria:Biskupi chełmscy]] [[Kategoria:Urodzeni w 1376]] [[Kategoria:Zmarli w 1452]] [[Kategoria:Ludzie związani z Chełmem]]

Jan Biskupiec: Różnice pomiędzy wersjami