Wakō: Różnice pomiędzy wersjami

[[ImageGrafika:Wokou.jpg|thumb|250px|Trasy najazdów piratów japońskich w XVI wieku.]]

'''Wōkòu''' lub '''Japońscy piraci''' ([[Kanji]]: 倭寇; Chińska wymowa: ''wōkòu''; Japońska wymowa: ''wakō''; Koreańska wymowa: 왜구 ''waegu'') najeżdżali wybrzeża [[Chiny|Chin]] i [[Korea|Korei]] począwszy od XIII wieku. Początkowo Wakou składali się głównie z żołnierzy, [[ronin|roninów]]ów, handlarzy i przemytników z [[Japonia|Japonii]], lecz już w XV wieku większość z nich wywodziła się z [[Chiny|Chin]].

Wczesna faza działalności Wōkòu rozpoczęła się w XIII wieku i trwała do drugiej połowy wieku XIV. Japońscy piraci koncentrowali się głównie na [[Półwysep Koreański|Półwyspie Koreańskim]]. Następnie rozszerzyli działalność na [[Morze Żółte|Morzu Żółtym]] i ich wpływy sięgały już Chin. W czasach [[Dynastia Ming|Dynastii Ming]], Chiny, z powodu piratów, zablokowały wolny handel z Japonią (''[[Haijin]]''). Uważano, iż dzięki temu znikną problemy związane z Wakou. Zamiast oczekiwanych rezultatów, zmusiło to chińskich kupców do nielegalnych interesów z Japonią. To doprowadziło do drugiej głównej fazy działalności Wōkòu w wieku XVI. Wtedy to japońscy piraci zmówili się z ich chińskimi odpowiednikami, zyskując na potędze i rozszerzając swe strefy wpływów. W tym okresie zaszły ogromne zmiany w dowództwie, które składało się już wyłącznie z Chińczyków. W szczytowym momencie swojej działalności (lata 50. XVI wieku) działali już na wszystkich morzach wschodniej Azji, a nawet zapuszczali się w górę wielkich systemów rzecznych, takich jak [[Jangcy]].

Słowo "Wōkòu" jest połączeniem "''Wō''" (倭), oznaczającego Japonię, i "''kòu''" (寇), oznaczającego rozbójnika, wroga lub inwazję. Nazywano ich także "demonami morza" ("Kairagi" -– 海乱鬼). Najwcześniejsze wzmianki o "Wōkòu", jako japońskich najeźdźcach pochodzą ze [[Stela|steli]] króla Gwanggaeto. Słowo to w językach Chińskim i Koreańskim jest uznawane za umniejszające ludziom narodowości japońskiej.