Ulica Podgórna w Poznaniu: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
drobne merytoryczne
Linia 2:
'''Ulica Podgórna w Poznaniu''' - ulica, stromo opadająca z zachodu na wschód, łącząca aleje Marcinkowskiego z placem Wiosny Ludów i dalej biegnąca w kierunku ul. Garbary jest interesująca ze względu na swoich dawnych lokatorów.
 
Najmniejsza, neoklasycystyczna, jednopiętrowa kamieniczka, obecnie Podgórna 6 (wówczas 7) gościła dwóch z nich. Po powrocie z więzienia w [[1837]] roku zamieszkał w niej lekarz i społecznik [[Karol Marcinkowski]],. któryPonieważ dziękiudało swoimmu umiejętnościomsię doprowadziłdoprowadzić do zlikwidowania panującej wówczas w mieście epidemii [[cholera|cholery]]., w Dziękidowód temuuznania uzyskał amnestię. TenW lekarzkamienicy i społeczniktej mieszkał w niej aż do swojej śmierci w [[1846]], o czym świadczyprzypomina tablica pamiątkowa na murze. Już rok później (w [[1847]]) w tym samym domu urodził się [[Paul von Hindenburg]] - niemiecki dowódca z czasów [[I wojna światowa|I wojny światowej]], a później prezydent [[Republika Weimarska|Republiki Weimarskiej]]. Niemcy w [[1916]] roku przemianowali ulicę na ''Hindenburgstrasse'', a w tym budynku postanowili urządzić ''Hindenburgmuseum'', jednak nie udało im się zrealizować tego pomysłu, gdyż od [[1900]] roku kamienica znajdowała się w rękach polskich. Tablica upamiętniająca Hindenburga wisiała na tym budynku jedynie w latach [[1939]]-[[1945]].
 
W sąsiedniej kamienicy (nr 4, wówczas nr 5), a dokładniej w jej oficynie miał swoją drukarnię [[Józef Ignacy Kraszewski]], zaś w samym domu mieszkała siostra [[Jan Henryk Dąbrowski|Jana Henryka Dąbrowskiego]].