Roman Grodecki: Różnice pomiędzy wersjami

W [[1928]] został powołany na członka-korespondenta PAU, w [[1946]] na członka czynnego PAU; pełnił funkcję sekretarza Wydziału II PAU (1952) oraz przewodniczącego Komisji Historycznej PAU (1949-1952). Był również prezesem honorowym Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Historycznego. W [[1953]] otrzymał nagrodę państwową II stopnia za prace dotyczące historii [[Śląsk]]a, szczególnie za przekład i wydanie ''Księgi Henrykowskiej''. [[Uniwersytet Warszawski]] nadał Grodeckiemu w [[1960]] doktorat ''[[Doctor honoris causa|honoris causa]]''. Ponadto historyk został odznaczony Krzyżem Niepodległości, [[Krzyż Walecznych|Krzyżem Walecznych]] (trzykrotnie), Krzyżem Oficerskim [[Polonia Restituta|Orderu Odrodzenia Polski]]. W 1960 środowisko historyczne dedykowało mu publikację ''Prace z dziejów Polski feudalnej ofiarowane Romanowi Grodeckiemu w 70-tą. rocznicę urodzin''.

W pracy naukowej zajmował się historią gospodarczą [[średniowiecze|średniowieczną]], naukami pomocniczymi historii, edytorstwem. Był inicjatorem szerokich badań nad polską średniowieczną polityką menniczą, zajmował się zagadnieniami metrologii i technologii pieniądza. Badał obyczaj dyplomatyczny w Polsce średniowiecznej. Prowadził badania nad mało znanymi faktami z życia [[Zbigniew (książę Polski)|Zbigniewa]], syna [[Władysław I Herman|Władysława Hermana]] i brata [[Bolesław III Krzywousty|Bolesława Krzywoustego]]. Przygotował do wydania ''Księgę Henrykowską'' (1949), ''Anonyma tzw. Galla Kronikę Polską'' (1923), ''Rachunki wielkorzędowe krakowskie z roku 1471'' (1953); przełożył i przygotował do publikacji (''By czas nie zaćmił i niepamięć'', 1975) fragmenty kilku polskich kronik, m.in. [[Wincenty Kadłubek|Wincentego Kadłubka]], [[Janko z Czarnkowa|Janka z Czarnkowa]], [[Jan Długosz (historyk)|Jana Długosza]], [[Filip Kallimach|Filipa Kallimacha]] oraz Kronik Wielkopolskiej, Oliwskiej, Krakowskiej i Książąt Polskich. Brał udział w pracach przygotowawczych nad wydaniem ''Słownika starożytności słowiańskich'', a także współpracował z pismami "Wiadomości Numizmatyczne i Archeologiczne" (1922-1926) i "Kwartalnik Historyczny" (1946-1948). Z prac Grodeckiego korzystali polscy autorzy książek historycznych -– [[Antoni Gołubiew]] i [[Paweł Jasienica]]. Miał opinię wymagającego profesora; jednym z jego uczniów był [[Marian Friedberg]]. Przez wiele lat Grodecki przyjaźnił się z historykiem [[Jan Dąbrowski (historyk)|Janem Dąbrowskim]].

=== Źródła ===