Bitwa nad Kagułem: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nous (dyskusja | edycje)
m kat.
Cichonh (dyskusja | edycje)
uzupełnienia
Linia 3:
'''Bitwa nad Kagułem''' miała miejsce [[1 sierpnia]] [[1770]] podczas [[V wojna rosyjsko-turecka|wojny rosyjsko-tureckiej 1768-1774]].
 
Bitwa nad rzeką [[Kaguł]] (lewy dopływ Dunaju) koło miejscowości Wulkaneszti (obecnie Mołdowa) była najważniejszą bitwą w tej wojnie i jedną z największych bitew [[XVIII wiek]]u. [[Rosja|Rosyjski]] wódz [[ Piotr Aleksandrowicz Rumiancew|Piotr Rumiancew]] dowodząc 1 armią odniósł znakomite zwycięstwo nad znacznie silniejszą liczebnie armią [[Imperium Ottomańskie|turecką]].
 
Armia turecka dowodzona przez wielkiego wezyra Halil-beja (50000 [[piechota|piechoty]], 100000 [[jazda|jazdy]], 130 - 180 [[działo|dział]]) zajmowała mocną pozycję na wschodnim brzegu rzeki [[Kaguł]]. Ponadto w odległości 20 km stali [[Chanat krymski|Tatarzy]] do 80000 zołnierzy. Wódz turecki zamierzał zaatakować armię [[Rosja|rosyjską]] Rumiancewa (1700033000 piechoty, 5000 jazdy, 118 dział), mając nadzieję na łatwe zwycięstwo nad znacznie mniej licznym przeciwnikiem. Rumiancew jednakwydzielił dla przykrycia tyłów swej armii 11 tysięczny oddział, a z pozostałymi siłami 27 tys. żołnierzy i 118 dział, ubiegł Turków i w nocy na [[1 sierpnia]] ruszył w stronę ich pozycji. Armię swą uszykował w potężne5 czworobokiczworoboków piechoty, między którymi znajdowała się jazda. Czworobokami atakował armię turecką z z frontu, skrzydeł i tyłu. Wódz turecki widząc zbliżających się Rosjan około 5 rano rzucił do natarcia swą jazdę. Po trzech godzinach walk jazda turecka została odparta, głównie za sprawą ognia dział i piechoty. Doszło do wymiany ognia artyleryjskiego, po którym Rosjanie ruszyli do natarcia na obóz turecki. Turcy po odparciu Rosjan wykonali kontruderzenie, wdzierając się w rosyjski czworobok prawego skrzydła. Trudną sytuację uratowała [[szarża]] jazdy rosyjskiej. [[Janczarzy]] zostali odrzuceni z powrotem do własnego obozu. Rosjanie natychmiast ruszyli do generalnego natarcia, przełamując turecką obronę. Armia turecka rzuciła się do ucieczki. Turcy stracili około 20000 zabitych i rannych oraz 140 dział, Rosjanie natomiast 1500 zabitych i rannych. Dnia [[3 sierpnia]] Rumiancew dopadł uciekających Turków na przeprawie przez [[Dunaj]], zadając im dalsze poważne straty i powodując ich bezwładna ucieczkę. Wojska Rumiancewa zdobyły nad Dunajem 30 armat i obozy.
 
Na skutek zwycięstwa nad Kagułem Rosjanie opanowali wszystkie pobliskie fortece - [[Izmaił]], [[Kilia|Kilię]], [[Białogród (Ukraina)|Białogród]], [[Braiła|Braiłę]], [[Isaccea|Isacceę]] oraz [[Bendery]]. Później zdobyli [[Jassy]] i [[Bukareszt]].
 
Bitwa nad Kagułem jest jednym z przykładów rozbicia przeważających sił przeciwnika. Rumiancew zastosował w niej, nowoczesną na owe czasy, taktykę manewru i natarcia samodzielnymi współdziałajacymi oddziałami.
Dla upamiętnienia tego znakomitego zwycięstwa [[Katarzyna II Wielka|Katarzyna II]] rozkazała zbudować w [[Carskie Sioło|Carskim Siole]] obelisk. Król [[Prusy (państwo)|Prus]] [[Fryderyk II Wielki|Fryderyk II]] wysłał list gratulacyjny, w którym porównał rosyjskie zwycięstwo do czynów starożytnych Rzymian.
 
Linia 16 ⟶ 17:
==Literatura==
*Mała Encyklopedia Wojskowa, 1967, Wydanie I
*Bolszaja Sowietskaja Encykłopedia t. 11 Moskwa 1973.
 
[[Kategoria:Bitwy w historii Mołdawii|Kagułem,bitwa nad]]