Ireneusz Sierocki: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
tworzenie nowego hasła
 
zamiana tytułów na italic
Linia 6:
 
Wczesne dzieciństwo spędził na Mazurach. Jego młodość związana jest z Karkonoszami. Szkołę podstawową ukończył w Szklarskiej Porębie, a liceum w Cieplicach Zdroju. W wolnym czasie intensywnie uprawiał narciarstwo zjazdowe. W roku 1967 podjął studia cybernetyczne na Wydziale Elektroniki Politechniki Wrocławskiej w ramach eksperymentalnego Studium Podstawowych Problemów Techniki. Na czwartym roku studiów został uczestnikiem studium doktoranckiego, a w roku 1972 rozpoczął studia filozoficzne na Uniwersytecie Wrocławskim. Będąc studentem filozofii prowadził równocześnie zajęcia z podstaw cybernetyki dla studentów filozofii.
 
W roku 1976 obronił pracę doktorską pt. ''Formalna analiza modelowania cybernetycznego''. Od tej pory praca naukowo-dydaktyczna I. Sierockiego była związana z Zakładem Podstaw Cybernetyki i Robotyki Instytutu Cybernetyki Technicznej Politechniki Wrocławskiej. W między czasie prowadził również zajęcia dydaktyczne w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Wrocławskiego oraz na Uniwersytetach w Linzu (Austria) i Karlsruhe (Niemcy). W roku 2004 I. Sierocki uzyskuje tytuł dr hab. nauk filozoficznych na podstawie monografii ''Metodologiczna analiza identyfikacji czarnej skrzynki. Gra w czarną skrzynkę''. W tym samym roku zostaje profesorem w Dolnośląskiej Szkole Wyższej, gdzie na Wydziale Nauk Społecznych i Dziennikarstwa wykłada logikę i semiotykę.
 
Linia 27 ⟶ 28:
 
Żona I. Sierockiego jest profesorem filozofii i dziekanem Wydziału Nauk Społecznych i Dziennikarstwa DSW, syn jest reżyserem i operatorem filmowym (absolwentem Łódzkiej Szkoły Filmowej), a córka aktorką teatralną i filmową (absolwentką Warszawskiej Szkoły Teatralnej).
Pozanaukowa, mentalna aktywność I. Sierockiego związana jest z taoizmem, a aktywność fizyczna – z uprawianiem „nordic walking” i narciarstwa śladowego na przepięknych terenach Dolnego Śląska. Pasjonuje go czeskie kino. Do jego ulubionych filmów należą m.in. ''Pociągi pod specjalnym nadzorem'' (reż. J. Menzla) i ''Guzikowcy'' (reż. P. Zelenka). Jest amatorem literatury iberoamerykańskiej (ulubione tytuły to ''Gra w klasy,'' J. Cortazara i ''Sto lat samotności,'' G. Marqueza).