Maciej Mirosławski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
wikizacja |
drobne techniczne |
||
Linia 1:
{{linki}}
{{Dopracować|wikizacja, wygląda na przepisane "magicznym piórem"}}
Urodzony w
Musiał też zajmować się sprawami uniwersyteckimi o czym zaświadcza
Od
W referendarii litewskiej pracują obaj Mirosławscy. Siedzibą spotkań był dom Kołłątaja na Solcu i tzw.
Po wybuchu wojny w obronie konstytucji
Obaj bracia chronieni przez St. Kostkę Potockiego udają się do
Do Kołłątaja pisze „...konfederacja utwierdziła wszystkie sancyta, trzeba je zaskarżyć do sejmu przyszłego...”.Wzajemną korespondencję ułatwiają Sartoriusz,
Osoby w komisji agitującej się w koszarach, „wiedząc o czynności Mirosławskiego”, ułożyły się przytłumić ją przed innymi i pozbawić go „honoru Placu”. W ten sposób traci on należny awans. Zostaje pokrzywdzony. Nie mogąc z racji rany upomnieć się o to od razu, Mirosławski odwołuje się. Składa zaświadczenie podpisane przez 7 oficerów iż „czynnie znajdował się” w dniach 17 i 18.04. Mimo to kompanię artylerii walczącą w insurekcji „pod imieniem” Mirosławskiego 23.05. oddano kapitanowi Antoniemu Pierścińskiemu. Było to niewątpliwe wyrównanie krzywdy tegoż, odsuniętego w czasach Ożarowskiego oficera, ale i nie w porządku wobec Mirosławskiego. Intrygę uknuli zawistni koledzy, prawdopodobnie
W czasie przebywał Mirosławski u boku ks. Kołłątaja. W jego imieniu pełnił rolę kuriera pomiędzy obozem Kościuszki a
Po kapitulacji 18.11. wyjechał do Francji, działał w
Wmieszany w aferę fałszowania austriackich bankocetli, zostaje wraz z
Z woli gen. Grabowskiego trafia do sztabu jakobińskich generałów francuskich
Na stanowisku dowódcy, szefa polskiej artylerii znajdował się jeszcze choć jedynie formalnie (bo był w niewoli) Aksamitowski. Szef sztabu Championetta,
Artylerię Aksamitowskiego rozwiązano i wcielono do piechoty. Tymczasem pora Dąbrowskiego również się kończyła. Odsunięty od Legii nie mógł przeciwdziałać wysyłaniu Polaków na
10.12.
Do dóbr Kuczyńskiego przyjechali
W takiej też wersji wiadomość o wypadkach tykocińskich dotarła do Fryderyka Augusta, który okazał jeszcze większe zaniepokojenie niż Rada Stanu...”. 2.05.1811 r. Mirosławski został odkomenderowany do Tykocina. Kolejno ponownie trafia do Łomży. Od 17.07.1812 r. jest mianowany komendantem powiatu łomżyńskiego. Ciągnie na wschód, w składzie V korpusu księcia
W Zittau (Żytawie) przeprowadzana jest reorganizacja szeregów. Część korpusu V-ego zostaje wcielona do VIII korpusu wojsk francuskich. Zanosi się na tułaczkę po obcej ziemi a Maciej ma za sobą już 51 lat, jest zmęczony życiem. Rozterka przynosi załamanie. Nadzieje na niepodległość Polski rozwiewają się. Z wojska odchodzą Ci, których na to stać:
Pomiędzy 17.06 a 10.08 w Żytawie ginie od strzału pistoletu Maciej Mirosławski. Czy był to wypadek w czasie czyszczenia broni czy świadome odebranie sobie życia? Okoliczności wskazują to drugie rozwiązanie ale jednoznacznej odpowiedzi nie ma.
Był postacią niepospolitą, w swoich zasadach zadziwiającą radykalizmem poglądów, w głównym zarysie zawsze zgodnych z linią postępowania jego mistrza i ideowego przewodnika księdza Hugo Kołłątaja. Stanowił mu podporę w ciężkim okresie ekskomuniki (rzuconej przez
Obracał się w kręgu najwybitniejszych ludzi owego czasu, na czele z Kościuszką, gen. Orłowskim czy gen. Zajączkiem, Joubertem i Championettem. Interesował się prawem krajowym, studiując
Pomimo licznych wzmianek i biogramu w
źródło: Aspiracje nr 7(42), wyd. MBP Tarnów.
|