Amélie Mauresmo: Różnice pomiędzy wersjami

{{dopracować|język; to nie jest relacja sportowa na żywo; co to znaczy np. "rekord 2-0"?}}

Po raz drugi zakończyła sezon w czołowej dziesiątce rankingu. Wygrała cztery turnieje (w tym trzy pod rząd). Wygrała 16 kolejnych spotkań, dzięki czemu triumfowała kolejno w [[Open Gaz de France]], [[Nicea|Nicei]] i [[Amelia Island]]. Dzięki udanym występom powróciła do czołowej dziesiątki rankingu. Awansowała na dziewiąte miejsce, wyprzedziła [[Mary Pierce]] i po raz pierwszy została numerem 1 we Francji. Przegrała w ćwierćfinale w [[Charleston]] z [[Martina Hingis|Martiną Hingis]], ale powróciła do formy i wygrała swój czwarty turniej w [[2001]] w [[Berlin|Berlinie]] (pokonała numer 1 Hingis i numer 4 [[Jennifer Capriati]] w ostatnich dwóch rundach). Doszła do finału w [[Rzym|Rzymie]] (po raz kolejny pokonała numer 1 Martinę Hingis w półfinale, przegrała z [[Jelena Dokić|Jeleną Dokić]] w finale). Pierwszy raz awansowała na piąte miejsce w rankingu, po tym jak była dziewiętnasta [[11 lutego]]. W okresie od [[5 lutego]] do [[20 maja]] uzyskała rekordwynik 25-:1 (wygranych do przegranych). Nieoczekiwanie odpadła w pierwszej rundzie [[French Open]] pomimo, że była uznawana za faworytkę (miała piąty numer w rozstawieniu, przegrała z [[Jana Kandarr|Janą Kandarr]]). Doszła do półfinału w [[Sydney]] (pokonała numer 4 [[Monica Seles|Monicę Seles]], wycofała się przed meczem z [[Lindsay Davenport]] z powodu kontuzji pleców). Osiągnęła ćwierćfinały w [[New Haven (Connecticut)|New Haven]], [[US Open]] (przegrała z Capriati) i [[Filderstadt]]. Odpadła w czwartej rundzie [[Australian Open]] (przegrała z [[Venus Williams]]) i w trzeciej rundzie [[Wimbledon|Wimbledonu]]. Przegrała mecz otwarcia w [[Sony Ericsson Championships|Turnieju Mistrzyń]] z [[Sandrine Testud]]. Wycofała się z turniejów w [[Bol (Chorwacja)|Bol]], [[Eastbourne]] i [[Zurych]]u z powodu wyczerpania. Nie zagrała także w [[Luksemburg (miasto)|Luksemburgu]] z powodu kontuzji lewej nogi.

Po raz pierwszy zakończyła sezon w czołowej piątce rankingu. Osiągnęła ćwierćfinał lub więcej w 14 z 17 startów. Wygrała turnieje w [[Warszawa|Warszawie]] (w finale [[Venus Williams]] skreczowała z powodu naciągnięcia mięśni brzucha) i [[Filadelfia|Filadelfii]]. Doszła do czterech finałów: w [[Open Gaz de France]] (przegrała z [[Serena Williams|Sereną Williams]]), [[Rzym|Rzymie]] (pokonała numer 7 [[Jennifer Capriati]] i numer 1 [[Serena Williams|Serenę Williams]], przegrała z [[Kim Clijsters]] w trzech setach), [[Moskwa|Moskwie]] (przegrała z [[Anastazja Myskina|Anastazją Myskiną]]) i w [[Sony Ericsson Championships|Turnieju Mistrzyń]] (uzyskała rekordwynik 1-:2 w grupie, w półfinale pokonała numer 2 [[Justine Henin]], przegrała z numerem 1 Kim Clijsters w finale). Trzykrotnie była półfinalistką, pięciokrotnie ćwierćfinalistką (w tym po raz pierwszy w dziewiątym występie we [[French Open]] i w [[US Open]]). Na początku roku powróciła na kort po czteromiesięcznej przerwie spowodowanej kontuzją. W lutym rozpoczęła sezon od występu w Open Gaz de France. Była jedyną zawodniczką, której w [[2003]] udało się pokonać obie siostry Williams. Wygrała wszystkie mecze w [[Puchar Federacji|Pucharze Federacji]]. Dzięki jej ośmiu zwycięstwom Francja po raz drugi sięgnęła po tytuł. Wycofała się z [[Wimbledon|Wimbledonu]] z powodu kontuzji mięśnia prawego żebra.

Po raz kolejny zakończyła rok w czołowej piątce rankingu. Wygrała cztery turnieje, w tym po raz pierwszy [[Sony Ericsson Championships|WTA Tour Championships]]. Do Turnieju Mistrzyń zakwalifikowała się po raz siódmy z rzędu (nie wystartowała w nim w [[2000]] i [[2002]] z powodu kontuzji). Po raz trzeci z rzędu osiągnęła tam półfinał lub więcej. Wyszła z grupy z rekordemwynikiem 2-:1 (przegrała z [[Mary Pierce]]). Następnie pokonała [[Maria Szarapowa|Marię Szarapową]] w półfinale i zrewanżowała się za porażkę grupową Pierce. W trwającym trzy godziny i sześć minut finale zwyciężyła 5:7, 7:6, 6:4 (jest to drugi najdłuższy finał w historii turnieju, odkąd rozgrywa się go do dwóch wygranych setów, najdłuższym jest finał z [[2007]]). Została pierwszą zwyciężczynią z Francji w pierwszym całkowicie francuskim finale. Wygrała zacięte mecze finałowe w trzech innych turniejach: w [[Antwerpia|Antwerpii]] (pokonała [[Venus Williams]] 4:6, 7:5, 6:4, po tym jak przegrywała 3:5 w drugim i 2:4 w trzecim secie), [[Rzym|Rzymie]] (pokonała [[Patty Schnyder]] 2:6, 6:3, 6:4, był to jej szósty wygrany turniej kategorii Tier I) i [[Filadelfia|Filadelfii]] (pokonała [[Jelena Diemientiewa|Jelenę Diemientiewą]] 7:5, 2:6, 7:5, po raz pierwszy wygrała jeden turniej trzy razy z rzędu). Trzykrotnie osiągnęła finał: w [[Open Gaz de France]], [[New Haven (Connecticut)|New Haven]] i [[Filderstadt]]. Cztery razy odpadła w półfinale: w [[Ad-Dauha|Ad-Dausze]] (przegrała z [[Alicia Molik|Alicią Molik]], powróciłaby na pierwsze miejsce w rankingu, gdyby wygrała mecz), [[Miami]], na [[Wimbledon|Wimbledonie]] i w [[Toronto]]. Osiągnęła trzy ćwierćfinały: w [[Australian Open]], [[Berlin|Berlinie]] i [[US Open]]. Nie osiągnęła ćwierćfinału w 5 z 19 startów, w tym we [[French Open]] (przegrała z [[Ana Ivanović|Aną Ivanović]] w trzeciej rundzie). Spędziła cały rok w czołowej czwórce rankingu. Na Wimbledonie doszła do pierwszego finału wielkoszlemowego w deblu (grała w parze ze [[Swietłana Kuzniecowa|Swietłaną Kuzniecową]]). W finale [[Puchar Federacji|Pucharu Federacji]] uzyskała rekordwynik 1-:2 (pokonała [[Anastazja Myskina|Anastazję Myskinę]], przegrała z Jeleną Diemientiewą oraz przegrała w decydującym meczu deblowym z Diemientiewą i [[Dinara Safina|Dinarą Safiną]], jej partnerką była Mary Pierce). Francja przegrała finał 2:3.

Zwyciężyła także na [[Wimbledon|Wimbledonie]] (mając pierwszy numer w rozstawieniu pokonała rozstawioną z numerem czwartym [[Maria Szarapowa|Marię Szarapową]] w półfinale, następnie ograła rozstawioną z numerem trzecim Justine Henin 2:6, 6:3, 6:4 w finale). Została pierwszą mistrzynią Wimbledonu z Francji w erze Open. Jej rekordwynik w finałach wielkoszlemowych wynosi teraz 2-:1. W początkowej części sezonu wygrała dwa turnieje kategorii Tier II: [[Open Gaz de France]] (jako najwyżej rozstawiona obroniła piłkę meczową w półfinale przeciwko [[Tatiana Golovin|Tatianie Golovin]], następnie pokonała rozstawioną z numerem drugim [[Mary Pierce]] w finale) i [[Antwerpia|Antwerpię]] (była rozstawiona z numerem drugim, pokonała najwyżej rozstawioną Kim Clijsters w finale). Trzykrotnie była finalistką: w [[Ad-Dauha|Ad-Dausze]] (pokonała [[Martina Hingis|Martinę Hingis]] w półfinale, przegrała z [[Nadieżda Pietrowa|Nadieżdą Pietrową]] w finale), [[Pekin|Pekinie]] (pokonała [[Lindsay Davenport|Lindsay Davenport]] w ćwierćfinale i [[Jelena Janković|Jelenę Janković]] w półfinale, przegrała ze [[Swietłana Kuzniecowa|Swietłaną Kuzniecową]] w finale) i [[Sony Ericsson Championships|WTA Tour Championships]], gdzie broniła tytułu (zakwalifikowała się do turnieju z numerem trzecim w rankingu rocznym, awansowała do półfinału uzyskując rekordwynik 2-:1 w grupie, przegrała z Nadieżdą Pietrovą, ale pokonała Martinę Hingis i Justine Henin, następnie ograła Kim Clijsters w półfinale, w finale przegrała z Henin). Trzykrotnie osiągnęła półfinał turnieju: w [[Miami]] (przegrała ze Swietłaną Kuzniecową), [[Berlin|Berlinie]] (pokonała Martinę Hingis w ćwierćfinale, przegrała z Justine Henin) i [[US Open]] (była rozstawiona z numerem pierwszym, pokonała grającą z [[dzika karta|dziką kartą]] [[Serena Williams|Serenę Williams]] w czwartej rundzie, przegrała z późniejszą triumfatorką [[Maria Szarapowa|Marią Szarapową]] w trzech setach). Czterokrotnie była ćwierćfinalistką: w [[Dubaj|Dubaju]] (przegrała ze Swietłaną Kuzniecową 6:7, 4:6, pomimo, że miała trzy piłki setowe w tiebreaku pierwszego seta i prowadziła 3:0 w drugim, przez tą porażkę nie wygrała czwartego z rzędu turnieju, przerwana została też jej seria szesnastu kolejnych zwycięstw rozpoczęta w Australian Open), [[New Haven (Connecticut)|New Haven]] (przegrała z Lindsay Davenport), [[Moskwa|Moskwie]] (przegrała z [[Nicole Vaidišová|Nicole Vaidišovą]] 6:1, 5:7, 6:7, po tym jak prowadziła 5:2 w trzecim secie i miała trzy piłki meczowe) i [[Zurych|Zurychu]] (wycofała się przed meczem z powodu kontuzji prawego ramienia). Nie osiągnęła ćwierćfinału w 3 z 17 startów: w [[Sydney]] (przegrała mecz otwierający sezon z [[Ana Ivanović|Aną Ivanović]]), we [[French Open]] (była rozstawiona z numerem pierwszym, przegrała w czwartej rundzie z turniejową szesnastką Nicole Vaidišovą) i [[Eastbourne]] (przegrała mecz otwarcia z [[Nathalie Dechy]]). Rozpoczęła rok na trzecim miejscu w rankingu. [[30 stycznia]], po Australian Open, awansowała na drugą pozycję. Następnie powróciła na prowadzenie [[20 marca]]. Utrzymała się na pierwszym miejscu przez 34 tygodnie. [[6 listopada]] została wyprzedzona przez Justine Henin. W sumie była numerem jeden przez 39 tygodni (przez pięć tygodni w [[2004]]). W Eastbourne, grając w parze ze Swietłaną Kuzniecową, wygrała swój drugi deblowy turniej. Najszybciej w historii kobiecego tenisa zarobiła milion dolarów w sezonie. Dokonała tego dochodząc do półfinału w Antwerpii. Poprawiła wynik Justine Henin z 2004 roku o miesiąc. Uzyskała rekordwynik 1-:1 w meczu pierwszej rundy [[Puchar Federacji|Pucharu Federacji]] z Włochami (pokonała [[Flavia Pennetta|Flavię Pennettę]], przegrała z [[Francesca Schiavone|Francescą Schiavone]]). Francja przegrała 1:4. Wycofała się z turniejów w [[Rzym|Rzymie]] (z powodu choroby), [[Montreal|Montrealu]] (z powodu naciągnięcia mięśnia prawego ramienia) i [[Stuttgart|Stuttgarcie]] (z powodu kontuzji prawego ramienia).

Po raz dziewiąty z rzędu zakończyła rok w czołowej dwudziestce rankingu, ale po raz pierwszy od siedmiu lat znalazła się poza czołową dziesiątką. W sezonie zdarzyły się jej dwie dwumiesięczne przerwy. Uzyskała rekordwynik 13-:4 w pierwszych pięciu startach. Doszła do ćwierćfinału w [[Sydney]] (była rozstawiona z numerem pierwszym, przegrała z [[Jelena Janković|Jeleną Janković]]), do czwartej rundy w [[Australian Open]] (była rozstawiona z numerem drugim i broniła tytułu, przegrała z [[Lucie Šafářová|Lucie Šafářovą]] 4:6, 3:6, po tym jak prowadziła 4:1 w pierwszym secie), do półfinału w [[Open Gaz de France]] (była rozstawiona z numerem drugim, przegrała z rozstawioną z numerem czwartym [[Nadieżda Pietrowa|Nadieżdą Pietrową]] 7:5, 4:6, 6:7, po tym jak prowadziła 4:1 w trzecim secie i nie wykorzystała piłki meczowej przy stanie 7:6 w tiebreaku), wygrała turniej w [[Antwerpia|Antwerpii]] (była rozstawiona z numerem pierwszym, pokonała rozstawioną z numerem drugim [[Kim Clijsters]] w finale, zdobyła swój trzeci z rzędu tytuł i wygrała wysadzaną diamentami złotą rakietę) oraz doszła do finału w [[Dubaj|Dubaju]] (była rozstawiona z numerem drugim, przegrała z [[Justine Henin]] w finale). W niedzielę [[18 marca]] przeszła operację usunięcia [[wyrostek robaczkowy|wyrostka robaczkowego]]. Z powodu operacji wycofała się z turniejów w [[Miami]], [[Amelia Island]] i [[Charleston]] (w sumie nie grała przez dwa miesiące). W meczach rozgrywanych na kortach ziemnych uzyskała rekordwynik 5-:4. Odpadła wcześnie w [[Berlin|Berlinie]] (była rozstawiona z numerem drugim, przegrała w trzeciej rundzie z [[Julia Wakulenko|Julią Wakulenko]] w trzech setach), [[Rzym|Rzymie]] (była rozstawiona z numerem pierwszym, przegrała w drugiej rundzie z [[Samantha Stosur|Samanthą Stosur]] 5:7, 7:6, 6:7, po tym jak prowadziła 4:1 w trzecim secie i miała później dwie piłki meczowe) i we [[French Open]] (była rozstawiona z numerem piątym, przegrała w trzeciej rundzie z rozstawioną z numerem 25 Lucie Šafářovą). Doszła do finału w [[Strasburg|Strasburgu]] (była rozstawiona z numerem pierwszym, przegrała z rozstawioną z numerem szóstym [[Anabel Medina Garrigues|Anabel Mediną Garrigues]] w trzech setach). Solidnie spisała się na kortach trawiastych. Doszła do finału w [[Eastbourne]] (była rozstawiona z numerem drugim, przegrała z rozstawioną z numerem pierwszym Justine Henin 5:7, 7:6, 6:7, po tym jak prowadziła 4:2 i 5:3 w trzecim secie) i do czwartej rundy na [[Wimbledon|Wimbledonie]] (była rozstawiona z numerem czwartym i broniła tytułu, przegrała z rozstawioną z numerem czternastym [[Nicole Vaidišová|Nicole Vaidišovą]] w trzech setach). Uzyskała rekordwynik 1-:1 w półfinałowym meczu [[Puchar Federacji|Pucharu Federacji]] z Włochami. Francja przegrała 2:3. Następnie wycofała się z turnieju w [[Toronto]] i [[US Open]] z powodu naciągnięcia prawego przywodziciela (w sumie pauzowała przez dziewięć tygodni). Powróciła na korty, ale nie udało się jej wygrać dwóch meczów w jednym turnieju w pozostałych czterech startach. Najlepszym uzyskanym rezultatem był ćwierćfinał w [[Pekin|Pekinie]] (była rozstawiona z numerem trzecim, przegrała z [[Peng Shuai|Shuai Peng]] w trzech setach). Doszła do drugiej rundy w [[Zurych|Zurychu]] (była rozstawiona z numerem ósmym, przegrała z [[Alona Bondarenko|Aloną Bondarenko]] w trzech setach) i odpadła w pierwszych rundach w [[Stuttgart|Stuttgarcie]] (przegrała z [[Jelena Diemientiewa|Jeleną Diemientiewą]]) i [[Moskwa|Moskwie]] (przegrała z [[Wiera Zwonariowa|Wierą Zwonariową]] w trzech setach). Rozpoczęła rok na trzecim miejscu w rankingu. [[9 lipca]], po Wimbledonie, spadła z czwartej na szóstą pozycję (po tym jak spędziła 191 tygodni pod rząd w czołowej piątce rankingu). [[10 września]], po US Open, spadła z siódmej na jedenastą pozycję (po tym jak spędziła 270 tygodni pod rząd w czołowej dziesiątce rankingu). Ostatecznie zajęła osiemnaste miejsce w ogłoszonym [[12 listopada]] końcowym rankingu rocznym (była to jej najniższa zajmowana pozycja od [[11 lutego]] [[2001]]).

W styczniu doszła do ćwierćfinału w turnieju Gold Coast (była rozstawiona z numerem szóstym, przegrała z rozstawioną z numerem czwartym [[Patty Schnyder]]). Wycofała się z turnieju w [[Sydney]] z powodu naciągnięcia mięśnia prawego uda. Doszła do trzeciej rundy w [[Australian Open]] (była rozstawiona z numerem osiemnastym, przegrała w trzech setach z [[Casey Dellacqua]]). W lutym osiągnęła ćwierćfinał w turnieju [[Open Gaz de France]] (była rozstawiona z numerem szóstym, przegrała z najwyżej rozstawioną, późniejszą triumfatorką [[Anna Czakwetadze|Anną Czakwetadze]] w trzech setach). Przegrała w drugiej rundzie turnieju w [[Ad-Dauha|Ad-Dausze]] (była rozstawiona z numerem czternastym, uległa zawodniczce z eliminacji [[Tamarine Tanasugarn|Tamarine Tanasugarn]] 6:7, 5:7, po tym jak miała piłkę setową przy stanie 6:5 w tiebreaku pierwszego seta i prowadziła 5:3 w drugim). Osiągnęła ćwierćfinał turnieju w [[Dubaj|Dubaju]] (przegrała z rozstawioną z numerem drugim [[Swietłana Kuzniecowa|Swietłaną Kuzniecową]] 1:6, 6:7, po tym jak prowadziła 5:3 w drugim secie). W marcu doszła do trzeciej rundy w [[Indian Wells (Kalifornia)|Indian Wells]] (była rozstawiona z numerem siedemnastym, przegrała z rozstawioną z numerem piętnastym [[Alona Bondarenko|Aloną Bondarenko]]) i [[Miami]] (była rozstawiona z numerem dwudziestym czwartym, przegrała w trzech setach z [[Jie Zheng]]). W kwietniu osiągnęła ćwierćfinał w [[Amelia Island]] (była rozstawiona z numerem jedenastym, po drodze pokonała rozstawioną z numerem siódmym [[Agnieszka Radwańska|Agnieszkę Radwańską]] i odniosła 500 zwycięstwo w singlu, została dwudziestą czwartą zawodniczką, której udała się ta sztuka, przegrała z [[Dominika Cibulková|Dominiką Cibulkovą]] 1:6, 6:7, po tym jak prowadziła 5:3 w drugim secie). Uzyskała rekordwynik 2-:0 w meczu [[Puchar Federacji|Pucharu Federacji]] pomiędzy Japonią i Francją. Francja wygrała 4:1 i awansowała do grupy światowej. W maju wycofała się z turniejów w [[Berlin|Berlinie]] i [[Rzym|Rzymie]] z powodu naciągnięcia prawego mięśnia międzyżebrowego.