Języki mundajskie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
mNie podano opisu zmian
m drobne redakcyjne, WP:SK
Linia 1:
[[ImageGrafika:Se asia lang map.png|right|350px|thumb|Mapa języków austroazjatyckich; języki munda zaznaczono kolorem żółtym]]
 
'''Języki munda''' lub '''mundajskie''' – [[rodzina językowa]], skupiająca języki używane przez około 9 mln ludzi w środkowych i wschodnich [[Indie|Indiach]] i w [[Bangladesz]]u. Tworzą jednostkę systematyczną [[Językijęzyki austroazjatyckie|języków austroazjatyckich]], zazwyczaj umieszczanych obok [[Językijęzyki mon-khmerskie|języków mon-khmerskich]], a więc są spokrewnione z takimi językami [[Azja|Azji]] południowo-wschodniej, jak [[Językjęzyk wietnamski|wietnamskim]] i [[Język khmerski|khmerskim]].
Pochodzenie języków mundajskich jest nie znanenieznane, choć zazwyczaj przyjmuje się, że są to [[Autochton|języki autochtoniczne]] i, że ich kolebka znajduje się we wschodnich IndiiIndiach. Głównymi językami rodziny są języki [[Językjęzyk santali|santali]], [[Językijęzyki mundari|mundari]] i [[Językijęzyki ho|ho]]. Wywarły wpływ na inne języki [[Subkontynent indyjski|subkontynentu]] – w tym [[Językijęzyki indyjskie|indo-sanskryckie]] i [[Języki drawidyjskie|drawidyjskie]], same również ulegając ich silnym wpływom.
Rodzinę zazwyczaj dzieli się na dwie podrodziny: [[Językijęzyki północno-mundajskie|północno-mundajską]], języki której używane są na płaskowyżu [[Ćhota Nagpur]] w [[stan]]ach [[Jharkhand]], [[Chhattisgarh]], [[Bengal]] i [[Orisa]] oraz [[Językijęzyki południowo-mundajskie|południowo-mundajskie]], używane w środku stanu Orisa i wzdłuż granicy tegoż z [[Andhra Pradesh]].
Użytkownicy języków północno-mundajskich, z których najczęściej używanym językiem jest Santali, stanowią dziewięćdziesiąt procent wszystkich użytkowników. Po santali, mundari i ho – pod względem liczby użytkowników – są [[Język korku|korku]] i [[Język sora|sora]]. Pozostałe języki mundajskie są używane w małych, odizolowanych społecznościach i są słabo znane.
Cechami charakterystycznymi języków mundajskich są trzy [[liczba (językoznawstwo)|liczbaliczby]] (pojedyńcza, podwójna i mnoga), dwa [[rodzaj gramatyczny|rodzaje]] (ożywiony i nieożywiony), [[Inclusivusinclusivus|inkluzywny]] i [[Exclusivusexclusivus|ekskluzywny]] [[zaimek]] pierwszej osoby oraz używanie zarówno [[zrostek|zrostków]], jak i [[Czasownikzzasownik pomocniczy|czasowników pomocniczych]] do wyrażenia czasu. W mundajskim systemie dźwiękowym, sekwencje [[spółgłoska|spółgłosek]] są rzadkie, za wyjątkiem środków wyrazu. Oprócz języka korku, gdzie istnieje rozróżnienie między wysokim a niskim [[ton]]em, [[akcent]] jest przewidywalny.
 
== Klasyfikacja ==
=== Klasyfikacja [[Gérard Diffloth|Gérarda Difflotha]] (z [[1974]]) ===
Poniższa, dwuczęściowa klasyfikacja Difflotha (1974) jest najczęściej cytowaną.
 
Języki mundajskie
* północnomundajskie
** [[Język korku|korku]]
** cherwaryjskie
*** grupa cherwari: [[Język agarija|agarija]], [[Język bidżori|bidżori]], [[Język koraku |koraku]]
*** grupa mundari: [[Język mundari|mundari]], [[Język bhumidż|bhumidż]], [[Język asuri |asuri]], [[Język koda|koda]], [[Język ho|ho]], [[Język birhor|birhor]]
*** grupa santali: [[Język santali|santali]], [[Język mahali|mahali]], [[Język turi|turi]]
* południowomundajskie
** charia-juang: [[Język charia|charia]], [[Język juang|juang]]
** koraput munda
*** grupa remo: [[Język gata|gata]] (ga), [[Język bondo|bondo]] (remo), [[Język bodo gadaba|bodo gadaba]] (gutob)
*** grupa savara [sora-juray-gorum] : [[Język parengi|parengi]] (gorum) , [[Język sora|sora]] (savara), [[Język juray|juray]], [[Język lodhi|lodhi]]
 
=== Klasyfikacja [[Gérard Diffloth|Gérarda Difflotha]] (z [[2005]]) ===
Nowa klasyfikacja Difflotha, z 2005 roku, przedstawia nieco bardziej złożony obraz:
Języki mundajskie
* mundajskie rdzeniowe
:* północnomundyjskie
:: [[Język korku|język korku]]
:: cherwar
:* chari-juang
* koraput
 
=== Klasyfikacja [[Gregory D. S. Anderson|Andersona]] (z [[2001]]) ===
W przeciwieństwie do obu klasyfikacji Difflotha, Gregory D. S. Anderson, w 2001, odrzuca grupę koraput i proponuje, na podstawie porównania morfologii, rozbicie pra-południowo-mundajskiego na trzy siostrzane grupy: charia-juang, sora-gorum i gutom-remo-gta {{IPA|ʔ}}.
 
== Bibliografia ==
* ''Munda Languages''. (2007). Routledge. ISBN 9780415328906
* Anderson, Gregory D.S. (2001). “A New Classification of South Munda: Evidence from Comparative Verb Morphology.” ''Indian Linguistics'' 62:21-36.
* Anderson, G. D. S. (2007). ''The Munda verb: typological perspectives''. Trends in linguistics, 174. Berlin: Mouton de Gruyter. ISBN 9783110189650
* Śarmā, D. (2003). ''Munda: sub-stratum of Tibeto-Himalayan languages''. Studies in Tibeto-Himalayan languages, 7. New Delhi: Mittal Publicdations. ISBN 8170998603
* Śarmā, D. (2003). ''Munda: sub-stratum of Tibeto-Himalayan languages''. Studies in Tibeto-Himalayan languages, 7. New Delhi: Mittal Publicdations. ISBN 8170998603
* Newberry, J. (2000). ''North Munda dialects''. Victoria, B.C.: J. Newberry. ISBN 0921599684
* Newberry, J. (2000). ''North Munda hieroglyphics''. [Victoria, B.C.]: J. Newberry. ISBN 0921599692
* Varma, S. (1978). ''Munda and Dravidian languages: a linguistic analysis''. Hoshiarpur: Vishveshvaranand Vishva Bandhu Institute of Sanskrit and Indological Studies, Panjab University. 0CLC 25852225
 
== Linki zewnętrzne ==
* [http://www.southasiabibliography.de/Bibliography/Austroasiatic/Munda/Munda_-_General/munda_-_general.html southasiabibliography.de – języki munda]
 
[[Kategoria:Języki austroazjatyckie|Mundajskie, Języki]]